• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شید (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شید (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: مَشِیدٍ (لغات‌قرآن)، شید (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)، شید (مقالات مرتبط).


شَيْد (به فتح شین و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای گچ‌کاری کردن و بالا بردن بوده و شِيْد (به کسر شین و سکون یاء) به معنای گچ و نحو آن است.


شَيْدبه معنای گچ‌کاری کردن و بالا بردن است، و شِيْد به معنای گچ و نحو آن است.
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۹۴.    
[۲] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده شید.
[۳] فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۳، ص۸۲.    
[۴] جوهری، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیه، ج۲، ص۴۹۵.    


(وَ بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَشِیدٍ)
[۵] حج/سوره۲۲، آیه۴۵.    
یعنی‌ «ای بسا چاه کهنه بی آب‌بر، و‌ ای بسا قصر بلند یا گچ‌کاری شده‌.»
(اَیْنَما تَکُونُوا یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُرُوجٍ‌ مُشَیَّدَةٍ)
[۶] نساء/سوره۴، آیه۷۸.    

راغب اصفهانی می‌گوید: «شیّد قواعده» یعنی پایه‌های آن‌را محکم کرد.
[۷] راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۶۹.    
گوئی با گچ بنا کرده. بروج مشیّده یعنی برج‌های محکم یا مرتفع.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۹۴.    
۲. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده شید.
۳. ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۳، ص۸۲.    
۴. ↑ جوهری، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیه، ج۲، ص۴۹۵.    
۵. ↑ حج/سوره۲۲، آیه۴۵.    
۶. ↑ نساء/سوره۴، آیه۷۸.    
۷. ↑ راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۶۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شید»، ج۴، ص۹۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار