• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بئر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: بئر.

بِئْر (به کسر باء و سکون همزه) از واژگان قرآن کریم به معنای چاه است.



بِئْر به معنای چاه است.


(وَ بِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَشِیدٍ) «و چاه معطّل که آب بر، ندارد و کاخ گچ‌کاری شده.»
در نهایه آمده: گویند بئر چاه کهنه و قدیمی است که حفر کننده و مالک آن معلوم نیست. این نقل با کلمه‌ (مُعَطَّلَةٍ) خیلی مناسب است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۵۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۱۵۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۱۲.    
۴. حج/سوره۲۲، آیه۴۵.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۸۸.    
۶. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۴۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۴۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان،ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۲۳.    
۹. ابن اثیر، مجدالدین، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج۱، ص۸۹.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بئر»، ج۱، ص۱۵۸.    






جعبه ابزار