• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هَدْم‌ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





هَدْم‌ (به فتح هاء و سکون دال) از واژگان قرآن کریم به معنای شکستن و خراب کردن است.
این واژه بیشتر از یک‌بار در قرآن مجید نیامده است.



هَدْم‌ به معنای شکستن و خراب کردن است.


به موردی از هَدْم‌ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - لَهُدِّمَتْ‌ (آیه ۴۰ سوره حج)

(وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ‌ لَهُدِّمَتْ‌ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ)
«اگر نه این بود که خدا بعضی از مردم را به بعضی دفع می‌کند، هر آینه صومعه‌ها و کلیساها و معابد یهود و مساجد منهدم و خراب می‌شدند.»
این آیه در «بیع» بررسی شده است.



این واژه بیشتر از یک‌بار در قرآن کریم نیامده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۴۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۳۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۸۵.    
۴. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۴۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۸۵.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۱۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۳۹.    
۹. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هدم»، ج۷، ص۱۴۲.    






جعبه ابزار