گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ)۷هرگز چنين نيست كه آنها درباره قيامت مى‌پندارند)، به يقين نامه اعمال بدكاران در «
سجّين» است.
(وَ مَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ)۸تو چه مى‌دانى «
سجّين» چيست؟!
(کِتَابٌ مَّرْقُومٌ)۹نامه‌اى است رقم زده شده و حكمى است حتمى).
(وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ)۱۰واى در آن روز بر تكذيب كنندگان!
(الَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ)۱۱همان كسانى كه روز جزا را انكار مى‌كنند.
(وَ مَا یُکَذِّبُ بِهِ إِلَّا کُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ)۱۲و تنها كسى آن را انكار مى‌كند كه متجاوز و گنهكار است.
(إِذَا تُتْلَی عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ)۱۳همان كسانى كه وقتى آيات ما بر آنها خوانده مى‌شود مى‌گويند: «اين افسانه‌هاى پيشينيان است.»
(کَلَّا بَلْ رَانَ عَلَی قُلُوبِهِم مَّا کَانُوا یَکْسِبُونَ)۱۴چنين نيست كه آنها مى‌پندارند)، بلكه اعمالشان چون زنگارى بر دلهايشان نشسته است.
(کَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ)۱۵چنين نيست كه مى‌پندارند)، بلكه آنها در آن روز از لقاى پروردگارشان محجوبند.
(ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِیمِ)۱۶سپس آنها به يقين وارد دوزخ مى‌شوند.
(ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تُکَذِّبُونَ)۱۷بعد به آنها گفته مى‌شود: «اين همان چيزى است كه آن را انكار مى‌كرديد!»
(کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ)۱۸چنان نيست كه آنها درباره معاد مى‌پندارند بلكه نامه اعمال نيكان در «عليّين» است.
(و َ مَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ)۱۹و تو چه مى‌دانى «عليّين» چيست؟!
(کِتَابٌ مَّرْقُومٌ)۲۰نامه‌اى است رقم خورده و حكمى است قطعى)،
(یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ)۲۱كه مقرّبان شاهد آنند.
(إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ)۲۲مسلّماً نيكان در بهشت پرنعمتند:
(عَلَی الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ)۲۳بر تختهاى زيباى بهشتى تكيه كرده و به زيباييهاى بهشت مى‌نگرند.
(تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ)۲۴طراوت و نشاط فزونى نعمت را در چهره‌هايشان مى‌بينى.
(یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ)۲۵آنها از شراب طهور دست نخورده و مهر شده‌اى سيراب مى‌شوند.
(خِتَامُهُ مِسْکٌ و َ فِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ)۲۶مُهرى كه بر آن نهاده شده از مشك است؛ و مشتاقان بايد براى اين نعمتهاى بهشتى بر يكديگر پيشى گيرند.
(وَ مِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ)۲۷اين شراب طهور آميخته با «تسنيم» است،
(عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ)۲۸همان چشمه‌اى كه مقرّبان از آن مى‌نوشند.
(إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ)۲۹آرى بدكاران در دنيا پيوسته به مؤمنان مى‌خنديدند،
(وَ إِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ)۳۰و هنگامى كه از كنارشان مى‌گذشتند آنان را با اشاره تمسخر مى‌كردند،
(وَ إِذَا انقَلَبُواْ إِلَی أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَکِهِینَ)۳۱و چون به سوى خانواده خود باز مى‌گشتند مسرور و خندان بودند،
(وَ إِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ)۳۲و هنگامى كه آنها را مى‌ديدند مى‌گفتند: «به يقين اينها گمراهانند.»
(وَ مَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ)۳۳در حالى كه آنها مأموريت مراقبت مؤمنان را نداشتند.
(فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُواْ مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ)۳۴ولى امروز مؤمنان به كافران مى‌خندند، (۳۴)
