• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۸۸ قرآن کریم سوره مطففین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۸۸ .......... صفحه بعد




(کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ) ﴿۷﴾
هرگز چنين نيست كه آنها درباره قيامت مى‌پندارند)، به يقين نامه اعمال بدكاران در «سجّين» است.

(وَ مَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ) ﴿۸﴾
تو چه مى‌دانى «سجّين» چيست؟!

(کِتَابٌ مَّرْقُومٌ)﴿۹﴾
نامه‌اى است رقم زده شده و حكمى است حتمى).

(وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ) ﴿۱۰﴾
واى در آن روز بر تكذيب كنندگان!

(الَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ) ﴿۱۱﴾
همان كسانى كه روز جزا را انكار مى‌كنند.

(وَ مَا یُکَذِّبُ بِهِ إِلَّا کُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ) ﴿۱۲﴾
و تنها كسى آن را انكار مى‌كند كه متجاوز و گنهكار است.

(إِذَا تُتْلَی عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ)﴿۱۳﴾
همان كسانى كه وقتى آيات ما بر آنها خوانده مى‌شود مى‌گويند: «اين افسانه‌هاى پيشينيان است.»

(کَلَّا بَلْ رَانَ عَلَی قُلُوبِهِم مَّا کَانُوا یَکْسِبُونَ)﴿۱۴﴾
چنين نيست كه آنها مى‌پندارند)، بلكه اعمالشان چون زنگارى بر دلهايشان نشسته است.

(کَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ) ﴿۱۵﴾
چنين نيست كه مى‌پندارند)، بلكه آنها در آن روز از لقاى پروردگارشان محجوبند.

(ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِیمِ) ﴿۱۶﴾
سپس آنها به يقين وارد دوزخ مى‌شوند.

(ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تُکَذِّبُونَ) ﴿۱۷﴾
بعد به آنها گفته مى‌شود: «اين همان چيزى است كه آن را انكار مى‌كرديد!»

(کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ) ﴿۱۸﴾
چنان نيست كه آنها درباره معاد مى‌پندارند بلكه نامه اعمال نيكان در «عليّين» است.

(و َ مَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ) ﴿۱۹﴾
و تو چه مى‌دانى «عليّين» چيست؟!

(کِتَابٌ مَّرْقُومٌ)﴿۲۰﴾
نامه‌اى است رقم خورده و حكمى است قطعى)،

(یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ) ﴿۲۱﴾
كه مقرّبان شاهد آنند.

(إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ) ﴿۲۲﴾
مسلّماً نيكان در بهشت پرنعمتند:

(عَلَی الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ)﴿۲۳﴾
بر تختهاى زيباى بهشتى تكيه كرده و به زيباييهاى بهشت مى‌نگرند.

(تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ) ﴿۲۴﴾
طراوت و نشاط فزونى نعمت را در چهره‌هايشان مى‌بينى.

(یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ) ﴿۲۵﴾
آنها از شراب طهور دست نخورده و مهر شده‌اى سيراب مى‌شوند.

(خِتَامُهُ مِسْکٌ و َ فِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ) ﴿۲۶﴾
مُهرى كه بر آن نهاده شده از مشك است؛ و مشتاقان بايد براى اين نعمتهاى بهشتى بر يكديگر پيشى گيرند.

(وَ مِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ) ﴿۲۷﴾
اين شراب طهور آميخته با «تسنيم» است،

(عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ)﴿۲۸﴾
همان چشمه‌اى كه مقرّبان از آن مى‌نوشند.

(إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ) ﴿۲۹﴾
آرى بدكاران در دنيا پيوسته به مؤمنان مى‌خنديدند،

(وَ إِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ) ﴿۳۰﴾
و هنگامى كه از كنارشان مى‌گذشتند آنان را با اشاره تمسخر مى‌كردند،

(وَ إِذَا انقَلَبُواْ إِلَی أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَکِهِینَ) ﴿۳۱﴾
و چون به سوى خانواده خود باز مى‌گشتند مسرور و خندان بودند،

(وَ إِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ)﴿۳۲﴾
و هنگامى كه آنها را مى‌ديدند مى‌گفتند: «به يقين اينها گمراهانند.»

(وَ مَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ) ﴿۳۳﴾
در حالى كه آنها مأموريت مراقبت مؤمنان را نداشتند.

(فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُواْ مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ)﴿۳۴﴾
ولى امروز مؤمنان به كافران مى‌خندند، (۳۴)

صفحه قبل .......... صفحه ۵۸۸ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار