• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۸۷ قرآن کریم سوره انفطار و مطففین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۸۷ .......... صفحه بعد



(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(إِذَا السَّمَاءانفَطَرَتْ) ﴿۱﴾
آن زمان كه كرات آسمان از هم شكافته شود،

(وَ إِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ) ﴿۲﴾
و آن زمان كه ستارگان پراكنده شوند و فرو ريزند،

(وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ) ﴿۳﴾
و آن زمان كه درياها به هم بپيوندند،

(وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ) ﴿۴﴾
و آن زمان كه قبرها زير و رو گردد، و مردگان خارج شوند

(عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ) ﴿۵﴾
در آن زمان هر كس آنچه را از پيش و پشت سر فرستاده مى‌داند.

(یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ)﴿۶﴾
اى انسان! چه چيز تو رادر برابر پروردگار كريمت مغرور ساخته است؟!

(الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ) ﴿۷﴾
همان كسى كه تو را آفريد و منظم ساخت و اعتدال بخشيد،

(فِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَکَّبَکَ) ﴿۸﴾
و در هر صورتى كه خواست تو را تركيب نمود.

(کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ) ﴿۹﴾
آرى هرگز آن گونه كه شما مى‌پنداريد نيست؛ بلكه شما روز جزا را منكريد.

(وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ) ﴿۱۰﴾
به يقين نگاهبانانى بر شما گمارده شده،

(کِرَامًاکَاتِبِینَ) ﴿۱۱﴾
والا مقام و نويسنده اعمال نيك و بد شما)،

(یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ) ﴿۱۲﴾
كه مى‌دانند شما چه مى‌كنيد.

(إِنَّ الْأَبْرَارَلَفِی نَعِیمٍ) ﴿۱۳﴾
به يقين در آن روز نيكان در بهشت پر نعمتند.

(وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ)﴿۱۴﴾
و بدكاران در دوزخند،

(یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ) ﴿۱۵﴾
روز جزا وارد آن مى‌شوند و مى‌سوزند،

(وَ مَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ) ﴿۱۶﴾
و آنان هرگز از آن غايب و دور نيستند!

(وَ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ) ﴿۱۷﴾
تو چه مى‌دانى روزجزا چيست؟!

(ثُمَّمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ) ﴿۱۸﴾
باز چه مى‌دانى روز جزا چيست؟!

(یَوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیْئًا وَ الْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ) ﴿۱۹﴾
روزى است كه هيچ كس قادر بر انجام كارى به سود ديگرى نيست، و همه امور در آن روز از آنِ خداست!


(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ) ﴿۱﴾
واى بر كم‌فروشان!

(الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُواْ عَلَی النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ) ﴿۲﴾
آنان كه وقتى براى خود چيزى از مردم با پيمانه مى‌گيرند، حق خود را بطور كامل دريافت مى‌دارند؛

(وَ إِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ) ﴿۳﴾
ولى هنگامى كه براى ديگران پيمانه يا وزن مى‌كنند، كم مى‌گذارند.

(أَلَا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ) ﴿۴﴾
آيا آنها گمان نمى‌كنند كه برانگيخته مى‌شوند،

(لِیَوْمٍ عَظِیمٍ)﴿۵﴾
در روزى بزرگ؟!

(یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ) ﴿۶﴾
روزى كه مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان مى‌ايستند
.

صفحه قبل .......... صفحه ۵۸۷ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار