• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۵۰ قرآن کریم سوره ممتحنه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۵۰ .......... صفحه بعد



(لَقَدْ کَانَ لَكُمْ فِیهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَنکَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ ۚ وَ مَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ) ﴿۶﴾
(آرى) براى شما در زندگى آنها اسوه حسنه (و سرمشق نیکویى) بود، براى کسانى که امید به خدا و روز قیامت دارند; و هر کس سرپیچى کند (به خویشتن ضرر زده است، زیرا) خداوند بى نیاز و شایسته ستایش است.

(عَسَی اللَّهُ أَن یَجْعَلَ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ الَّذِینَ عَادَیْتُم مِّنْهُم مَّوَدَّةً ۚ وَ اللَّهُ قَدِیرٌ ۚ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ) ﴿۷﴾
امید است خدا میان شما و کسانى از مشرکین که با شما دشمنى کردند (از راه اسلام) پیوند محبّت برقرار کند; خداوند تواناست و خداوند آمرزنده و مهربان است.

(لَّایَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُم مِّن دِیَارِکُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ)﴿۸﴾
خدا شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که در امر دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهى نمى کند; چرا که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد.

(إِنَّمَا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ قَاتَلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ أَخْرَجُوکُم مِّن دِیَارِکُمْ وَ ظَاهَرُوا عَلَیٰ إِخْرَاجِکُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ ۚ وَ مَنیَتَوَلَّهُمْ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ) ﴿۹﴾
خداوند شما را تنها از دوستى و رابطه با کسانى نهى مى کند که در امر دین با شما پیکار کردند و شما را از خانه هایتان بیرون راندند و (کسانى که) به بیرون راندن شما کمک کردند و هر کس با آنان رابطه دوستى داشته باشد ستمکار است.

(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا جَاءَکُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِیمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَی الْکُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَ لَا هُمْ یَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖ وَ آتُوهُم مَّا أَنفَقُوا ۚ وَ لَا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ أَن تَنکِحُوهُنَّ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَ لَاتُمْسِکُوا بِعِصَمِ الْکَوَافِرِ وَ اسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَ لْیَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ۚ ذَٰلِکُمْ حُکْمُ اللَّهِ ۖ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ ۚ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ) ﴿۱۰﴾

اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که زنان با ایمان بعنوان هجرت نزد شما آیند، آنها را بیازمایید ـ خداوند به ایمانشان آگاهتر است ـ اگر آنان را مؤمن یافتید، آنها را به سوى کفّار بازنگردانید; نه آنها براى کفّار حلالند و نه کفّار براى آنها حلال; و آنچه را همسران آنها (براى ازدواج با این زنان) پرداخته اند به آنان بپردازید; و گناهى بر شما نیست که با آنها ازدواج کنید هرگاه مَهرشان را به آنان بدهید. و هرگز زنان کافر را در همسرى خود نگه ندارید (و اگر کسى از زنان شما کافر شد و به بلاد کفر فرار کرد) حق دارید مَهرى را که پرداخته اید مطالبه کنید آنگونه که آنها نیز حق دارند مَهر (زنانشان را که از آنان جدا شده اند) از شما مطالبه کنند; این حکم خداوند است که در میان شما حکم مى کند، و خداوند دانا و حکیم است.

(وَ إِن فَاتَکُمْ شَیْءٌ مِّنْ أَزْوَاجِکُمْ إِلَی الْکُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِینَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ) ﴿۱۱﴾
و اگر بعضى از همسران شما به سوى کفّار بروند و شما در جنگى بر آنان پیروز شدید و غنایمى گرفتید، به کسانى که همسرانشان رفته اند، همانند مَهرى را که پرداخته اند بدهید; و از (مخالفت) خداوندى که شما به او ایمان دارید بپرهیزید.

صفحه قبل .......... صفحه ۵۵۰ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار