• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۲۹ قرآن کریم سوره قمر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ کَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ)۷
آنان در حالى که چشمهایشان از شدّت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهایى که به هرسو پراکنده مى شوند از قبرها بیرون مى آیند،


(مُّهْطِعِینَ إِلَی الدَّاعِ ۖ یَقُولُ الْکَافِرُونَ هَٰذَا یَوْمٌ عَسِرٌ)۸
در حالى که به سوى این دعوت کننده الهى گردن مى کشند;کافران مى گویند: «امروز روز سخت (و دردناکى) است!»


(کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَکَذَّبُوا عَبْدَنَا وَ قَالُوا مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ)۹
پیش از آنها قوم نوح (پیامبرشان را) تکذیب کردند، (آرى) بنده ما را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است.» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد.


(فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ)۱۰
او به پیشگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده ام، پس (مرا) یارى کن!»


(فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ)۱۱
در این هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و بى وقفه گشودیم;


(وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُونًا فَالْتَقَی الْمَاءُ عَلَیٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ)۱۲
و زمین را شکافتیم و چشمه هاى زیادى بیرون فرستادیم; و این دو آب براى هدفى که مقدّر شده بود درآمیختند (و دریاى وحشتناکى تشکیل شد)!


(وَ حَمَلْنَاهُ عَلَیٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَ دُسُرٍ)۱۳
و او را بر (کشتى) ساخته شده از الواح و میخها سوار کردیم;


(تَجْرِی بِأَعْیُنِنَا جَزَاءً لِّمَن کَانَ کُفِرَ)۱۴
(آن کشتى) تحت مراقبت ما حرکت مى کرد. این پاداشى بود براى کسانى که (از سوى دشمنان) مورد انکار قرار گرفته بودند.


(وَ لَقَد تَّرَکْنَاهَا آیَةً فَهَلْ مِنَ مُّدَّکِرٍ)۱۵
ما این ماجرا را بعنوان نشانه اى در میان امتها باقى گذاردیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟!


(فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَ نُذُرِ)۱۶
(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود!


(وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنَ مُّدَّکِرٍ)۱۷
ما قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟!


(کَذَّبَتْ عَادٌ فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَ نُذُرِ)۱۸
قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند;پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود!


(إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ)۱۹
ما تندباد وحشتناک و سردى را در روزى شومِ مستمر بر آنان فرستادیم،


(تَنزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ)۲۰
که مردم را همچون تنه هاى نخل ریشه کن شده از جا برمى کند!


(فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَ نُذُرِ)۲۱
پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود!


(وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنَ مُّدَّکِرٍ)۲۲
ما قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟!


(کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ)۲۳
طایفه ثمود (نیز) انذارهاى الهى را تکذیب کردند،


(فَقَالُوا أَ بَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِی ضَلَالٍ وَ سُعُرٍ)۲۴
و گفتند: «آیا ما از بشرى از جنس خود پیروى کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهى و جنون خواهیم بود.


(أَأُلْقِیَ الذِّکْرُ عَلَیْهِ مِنَ بَیْنِنَا بَلْ هُوَ کَذَّابٌ أَشِرٌ)۲۵
آیا از میان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او دروغگوى ه‌وسبازى است.»


(سَیَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْکَذَّابُ الْأَشِرُ)۲۶
ولى فردا مى فهمند چه کسى دروغگوى هوسباز است!


(إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُم فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ)۲۷
(به صالح گفتیم:) ما «ناقه» را براى آزمایش آنها مى فرستیم; در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن!




جعبه ابزار