قعر (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
قعر (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط:
مُنْقَعِر (لغاتقرآن)
،
قعر (مفرداتنهجالبلاغه)
،
ریشه
.
قَعْر
(به فتح قاف و سکون عین) از
واژگان قرآن کریم
به معنای بیخ و ریشه است.
مُنْقَعِر
(به ضم میم و سکون نون) یعنی از بیخ کنده شده است.
فهرست مندرجات
۱ - مفهومشناسی
۲ - کاربردها
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - مفهومشناسی
[
ویرایش
]
قَعْر
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۳.
[۲]
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۷۹.
[۳]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۶۲.
گویند: «انقعرت الشّجرة» یعنی درخت از قعرش (ریشهاش) کنده شد.
مُنْقَعِر
یعنی از بیخ کنده شده است.
راغب اصفهانی
منقعر را درختی که در زمین ریشه دوانیده و به قعر آن رفته، میداند.
[۴]
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۷۹.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
(
تَنْزِعُ النَّاسَ کَاَنَّهُمْ اَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ
)
[۵]
قمر/سوره۵۴، آیه۲۰.
«
باد
قوم عاد
را میکند، ساقط میکرد، گوئی تنههای از بیخ کنده شده
نخل
هستند.»
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
این کلمه فقط یکبار در
قرآن
آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۳.
۲.
↑
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۷۹.
۳.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۶۲.
۴.
↑
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۷۹.
۵.
↑
قمر/سوره۵۴، آیه۲۰.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قعر»، ج۶، ص۲۳.
ردههای این صفحه :
مفردات قرآن
|
واژه شناسی واژگان سوره قمر
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری