• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۴۴۵ قرآن کریم سوره یس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صفحه قبل .......... صفحه ۴۴۵ .......... صفحه بعد



(أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَیْدِینَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِکُونَ) ﴿۷۱﴾
آيا نديدند كه از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‌ايم چهارپايانى براى آنان آفريديم كه آنان مالک آن هستند؟!


(وَ ذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَکُوبُهُمْ وَ مِنْهَا یَأْکُلُونَ) ﴿۷۲﴾
و آنها را رام ايشان ساختيم، هم مركب آنان از آن است و هم از آن تغذيه مى‌كنند؛


(وَ لَهُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَ مَشَارِبُ أَ فَلَا یَشْکُرُونَ) ﴿۷۳﴾
و براى آنان بهره‌هاى ديگرى در آن حيوانات است و نوشيدنی‌هايى گوارا؛ آيا با اين حال شكرگزارى نمى‌كنند؟!


(وَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ یُنصَرُونَ) ﴿۷۴﴾
آنان غير از خدا معبودانى براى خويش برگزيدند به اين اميد كه يارى شوند.


(لَا یَسْتَطِیعُونَ نَصْرَهُمْ وَ هُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ) ﴿۷۵﴾
ولى آنها قادر به يارى ايشان نيستند، و اين عبادت‌كنندگان در قيامت لشكرى براى آنها خواهند بود كه در آتش دوزخ احضار مى‌شوند.


(فَلَا یَحْزُنکَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَ مَا یُعْلِنُونَ) ﴿۷۶﴾
پس سخنانشان تو را غمگين نسازد؛ ما آنچه را پنهان مى‌دارند و آنچه را آشكار مى‌كنند مى‌دانيم.


(أَ وَ لَمْ یَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ) ﴿۷۷﴾
آيا انسان نمى‌داند كه ما او را از نطفه‌اى بى‌ارزش آفريديم؟! و او چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد كه به مخاصمه آشكار با ما برخاست.


(وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسِیَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ یُحْیِی الْعِظَامَ وَ هِيَ رَمِیمٌ) ﴿۷۸﴾
و براى ما مثالى زدو آفرينش خود را فراموش كرد و گفت: «چه كسى اين استخوانها را زنده مى‌كند در حالى كه پوسيده است؟!»


(قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ) ﴿۷۹﴾
بگو: «همان كسى آن را زنده مى‌كند كه‌ نخستين بار آن را آفريد؛ و او نسبت به هر مخلوقى داناست.


(الَّذِی جَعَلَ لَکُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ) ﴿۸۰﴾
همان كسى كه براى شما از درخت سبز، آتش آفريد و شما به وسيله آن، آتش مى‌افروزيد.»


(أَ وَ لَیْسَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَی أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَی وَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ) ﴿۸۱﴾
آيا كسى كه آسمان‌ها و زمين را آفريده، قادر نيست همانند آنان را بيافريند؟! آرى (مى‌تواند)، و او آفريدگار آگاه است.


(إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئًا أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ) ﴿۸۲﴾
فرمان او چنين است كه هرگاه چيزى را اراده كند، تنها به آن مى‌گويد: «موجود باش!»، آن نيز بى‌درنگ موجود مى‌شود.


(فَسُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ) ﴿۸۳﴾
پس منزّه است خداوندى كه مالكيّت همه چيز در دست اوست؛ و به سوى او بازگردانده مى‌شويد.

صفحه قبل .......... صفحه ۴۴۵ .......... صفحه بعد





جعبه ابزار