(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(الم )۱•بنام خداوند بخشنده مهربان• الم.
(تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْحَکِیمِ)۲این آیات کتاب حکیم است (کتابى پرمحتوا و استوار)!
(هُدًی وَ رَحْمَةً لِّلْمُحْسِنِینَ )۳مایه هدایت و رحمت براى نیکوکاران است.
(الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ هُم بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ )۴همان کسانى که نماز را برپا مى دارند، و زکات را مى پردازند و آنها به آخرت یقین دارند.
(أُولَٰئِکَ عَلَیٰ هُدًی مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ )۵آنان بر طریق هدایت پروردگارشانند، و آنانند رستگاران.
(وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ یَتَّخِذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ )۶و بعضى از مردم سخنان بیهوده را مى خرند تا مردم را از روى نادانى، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهى را به استهزا گیرند; براى آنان عذابى خوارکننده است!
(وَ إِذَا تُتْلَیٰ عَلَیْهِ آیَاتُنَا وَلَّیٰ مُسْتَکْبِرًا كَأَن لَّمْ یَسْمَعْهَا کَأَنَّ فِی أُذُنَیْهِ وَقْرًا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ )۷و هنگامى که آیات ما بر او خوانده شود، با تکبر روى برمى گرداند، چنانچه گویى آن را نشنیده است; گویا اصلاً گوشهایش سنگین است; او را به عذابى دردناک بشارت ده!
(إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِیمِ )۸(ولى) کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، باغهاى پرنعمت بهشت از آن آنهاست;
(خَالِدِینَ فِیهَا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ )۹جاودانه در آن خواهند ماند; این وعده حتمى الهى است; و اوست توانا و حکیم.
(خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ۖ وَ أَلْقَیٰ فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِکُمْ وَ بَثَّ فِیهَا مِن کُلِّ دَابَّةٍ ۚ وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ )۱۰(او) آسمانها را بدون ستونى که آن را ببینید آفرید، و در زمین کوه هاى استوارى قرار داد مبادا شما را بلرزاند (و آرامش را از شما بگیرد) و از هر گونه جنبنده اى روى آن منتشر ساخت; و از آسمان آبى نازل کردیم و بوسیله آن در روى زمین انواع گوناگونى از گیاهان پرارزش رویاندیم.
(مفردات‌قرآن)
(هَٰذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِی مَاذَا خَلَقَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ ۚ بَلِ الظَّالِمُونَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ )۱۱(بگو) این آفرینش خداست; امّا به من نشان دهید (معبودانى) غیر او چه چیز را آفریده اند؟! ولى ستمکاران در گمراهى آشکارند.
