عمد (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَمْد (به فتح عین و سکون میم) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای
قصد است.
عَمْد:
قصد است.
«عَمَدَ لِلشَّيْ‌ءِ وَ إِلَى الشَّيْ‌ءِ: قَصَدَ» همچنين است تَعَمَّدَ.
(وَ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ فِيما أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَ لكِنْ ما تَعَمَّدَتْ قُلُوبُكُمْ) «در آنچه خطا كرده‌ايد گناهى نداريد ليكن در آنچه قلوب شما قصد كرده خطا كاريد».
(وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِيها) يعنى: «
مؤمن را از روى قصد و دانسته بكشد».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عمد"، ج۵، ص۴۱.
