(وَ مَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ زِینَتُهَا ۚ وَ مَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقَیٰ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ )۶۰آنچه به شما داده شده، متاع زندگى دنیا و زینت آن است; و آنچه نزد خداست بهتر و پایدارتر است; آیا نمى اندیشید؟!
(أَ فَمَن وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِیهِ کَمَن مَّتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ هُوَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِینَ )۶۱آیا کسى که به او وعده نیکو داده ایم و به آن خواهد رسید، همانند کسى است که (فقط) متاع زندگى دنیا به او داده ایم سپس روز قیامت (براى حساب و جزا) از احضارشدگان خواهد بود؟!
(وَ یَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَکَائِیَ الَّذِینَ کُنتُمْ تَزْعُمُونَ )۶۲روزى را (به خاطر بیاورید) که خداوند آنان را ندا مى دهد و مى گوید: «کجا هستند همتایانى که شما براى من مى پنداشتید؟!»
(قَالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِینَ أَغْوَیْنَا أَغْوَیْنَاهُمْ کَمَا غَوَیْنَا ۖ تَبَرَّأْنَا إِلَیْکَ ۖ مَا کَانُوا إِیَّانَا یَعْبُدُونَ )۶۳گروهى (از معبودان) که فرمان عذاب درباره آنها مسلّم شده است مى گویند: «پروردگارا! ما این (عبادت کنندگانمان) را گمراه کردیم; (آرى) ما آنها را گمراه کردیم همان گونه که خودمان گمراه شدیم; ما از آنان به سوى تو بیزارى مى جوییم; آنان در حقیقت ما را نمى پرستیدند (بلکه هواى نفس خود را پرستش مى کردند).»
(وَ قِیلَ ادْعُوا شُرَکَاءَکُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُوا لَهُمْ وَ رَأَوُا الْعَذَابَ ۚ لَوْ أَنَّهُمْ کَانُوا یَهْتَدُونَ )۶۴و (به آن عبادت کنندگان) گفته مى شود: «معبودهایتان را که همتاى خدا مى پنداشتید بخوانید (تا شما را یارى کنند)!» معبودهایشان را مى خوانند، ولى جوابى به آنان نمى دهند. و (در این هنگام) عذاب الهى را (با چشم خود) مى بینند، و آرزو مى کنند اى کاش هدایت یافته بودند!
(وَ یَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ مَاذَا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِینَ )۶۵(به خاطر آورید) روزى را که خداوند آنان را ندا مى دهد و مى گوید: «چه پاسخى به پیامبران (من) گفتید؟!»
(فَعَمِیَتْ عَلَیْهِمُ الْأَنبَاءُ یَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا یَتَسَاءَلُونَ )۶۶در آن روز، همه اخبار بر آنان پوشیده مى ماند، (حتّى) نمى توانند از یکدیگر سؤالى کنند.
(فَأَمَّا مَن تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَعَسَیٰ أَن یَکُونَ مِنَ الْمُفْلِحِینَ )۶۷امّا کسى که توبه کند، و ایمان آورد و عمل صالحى انجام دهد، امید است از رستگاران باشد.
(وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ وَ یَخْتَارُ ۗ مَا کَانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ تَعَالَیٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ )۶۸پروردگار تو هرچه بخواهد مى آفریند، و هر چه بخواهد برمى گزیند; آنان (در برابر او) اختیارى ندارند; منزّه است خداوند، و برتر است از آنچه همتاى او قرار مى دهند!
(وَ رَبُّکَ یَعْلَمُ مَا تُکِنُّ صُدُورُهُمْ وَ مَا یُعْلِنُونَ )۶۹و پروردگار تو مى داند آنچه را که سینه هایشان پنهان مى دارد و آنچه را آشکار مى سازند.
(وَ هُوَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْأُولَیٰ وَ الْآخِرَةِ ۖ وَ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ )۷۰و او خداى یگانه است که هیچ معبودى جز او نیست; ستایش تنها براى اوست در این جهان و در جهان دیگر; حاکمیّت (نیز) از آن اوست; و همه شما به سوى او باز گردانده مى شوید.
