• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۳۶۷ قرآن کریم سوره شعراء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



۞ (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(طسم )۱
طسم.



(تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ )۲
این آیات کتاب روشنگر است.



(لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَّفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ )۳
گویى مى خواهى جان خود را از شدّت اندوه از دست دهى بخاطر این که آنها ایمان نمى آورند!



(إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ )۴
اگر ما اراده کنیم، از آسمان بر آنان آیه اى نازل مى کنیم که گردنهایشان در برابر آن (بى اختیار) خاضع گردد.



(وَ مَا یَأْتِیهِم مِّن ذِکْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا کَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ )۵
و هیچ یادآورى تازه اى از سوى خداوند رحمان براى آنها نمى آید مگر این که از آن رویگردان مى شوند.



(فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنبَاءُ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ )۶
آنان تکذیب کردند; امّا بزودى اخبار (کیفر) آنچه را استهزا مى کردند به آنان مى رسد!



(أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَی الْأَرْضِ کَمْ أَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ )۷
آیا آنان به زمین نگاه نکردند که چه قدر از انواع گیاهان پرارزش در آن رویاندیم؟!



(إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَ مَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ )۸
در این، نشانه روشنى است (بر وجود خدا); ولى بیشترشان هرگز مؤمن نبوده اند.



(وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ )۹
و پروردگار تو توانا و مهربان است.



(وَ إِذْ نَادَیٰ رَبُّکَ مُوسَیٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ )۱۰
(به خاطر بیاور) هنگامى را که پروردگارت موسى را ندا داد که به سراغ قوم ستمکار برو،



(قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا یَتَّقُونَ )۱۱
(همان) قوم فرعون، آیا آنان (از مخالفت فرمان پروردگار) پرهیز نمى کنند؟!



(قَالَ رَبِّ إِنِّی أَخَافُ أَن یُکَذِّبُونِ )۱۲
(موسى) گفت: «پرورگارا! از آن بیم دارم که مرا تکذیب کنند!



(وَ یَضِیقُ صَدْرِی وَ لَا یَنطَلِقُ لِسَانِی فَأَرْسِلْ إِلَیٰ هَارُونَ )۱۳
و سینه ام تنگ مى شود، و زبانم (بقدر کافى) گویا نیست; (برادرم) هارون را نیز رسالت ده (تا مرا یارى کند).



(وَ لَهُم عَلَیَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن یَقْتُلُونِ )۱۴
و آنان (به اعتقاد خودشان) بر گردن من گناهى دارند; مى ترسم مرا بکشند (و این رسالت به پایان نرسد)!»



(قَالَ کَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآیَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَکُم مُّسْتَمِعُونَ )۱۵
فرمود: «چنین نیست، (آنان کارى نمى توانند انجام دهند)، شما هر دو با آیات ما (براى هدایتشان) بروید; ما با شما هستیم و (سخنانتان را) مى شنویم.



(فَأْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ )۱۶
به سراغ فرعون بروید و بگویید: «ما فرستاده پروردگار جهانیان هستیم;



(أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ )۱۷
بنى اسرائیل را با ما بفرست.» (آنها به سراغ فرعون آمدند);



(قَالَ أَلَمْ نُرَبِّکَ فِینَا وَلِیدًا وَ لَبِثْتَ فِینَا مِنْ عُمُرِکَ سِنِینَ )۱۸
(فرعون) گفت: «آیا ما تو را در کودکى در میان خود پرورش ندادیم، و سالهایى از زندگیت را در میان ما نبودى؟!



(وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتِی فَعَلْتَ وَ أَنتَ مِنَ الْکَافِرِینَ )۱۹
و سرانجام، آن کارت را (که نمى بایست انجام دهى) انجام دادى (و یک نفر از ما را کشتى)، و تو از ناسپاسان بودى!»




جعبه ابزار