• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بخع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاموس قرآن (جلد ۱)

بَخْع (به فتح باء و سکون خاء) از واژگان قرآن کریم به معنای کشتن و تلف کردن خود از‌ اندوه‌ است. این کلمه معانی دیگری نیز دارد ولی در قرآن نیامده است.


بَخْع
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۷۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۱۰.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت- الحسینی، ج۴، ص۲۹۷.    
به معنای کشتن و تلف کردن خود از‌ اندوه‌ است. در قاموس و مفردات آمده: «الْبَخْعُ‌ قَتْلُ النَّفْسِ غَمّاً»
[۴] فیروزآبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، ج۳، ص۳.    
[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۱۰.    
این کلمه معانی دیگری نیز دارد ولی در قرآن نیامده است.اقرب الموارد گفته: «بَخَعَ‌ نَفْسَهُ: قتله من وجد او غیظ »
[۶] شرتونی، سعید، أقرب الموارد، ج۱، ص۱۴۸.    


(لَعَلَّکَ‌ باخِعٌ‌ نَفْسَکَ اَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ)
[۷] شعراء/سوره۲۶، آیه۳.    
«شاید تو خودت را تلف کنی از اینکه ایمان نمی‌آورند.»
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۵۰.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۴۷.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۸۸.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۵.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۷۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۱۰.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت- الحسینی، ج۴، ص۲۹۷.    
۴. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، ج۳، ص۳.    
۵. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۱۱۰.    
۶. ↑ شرتونی، سعید، أقرب الموارد، ج۱، ص۱۴۸.    
۷. ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۳.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۵۰.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۴۷.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۸۸.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۵.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بخع»، ج۱، ص۱۷۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره شعراء
جعبه ابزار