(ذَٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ یُحْیِی الْمَوْتَیٰ وَ أَنَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ )۶این بخاطر آن است که (بدانید) خداوند حق است; و اوست که مردگان را زنده مى کند; و بر هر چیزى تواناست.
(وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لَّا رَیْبَ فِیهَا وَ أَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَن فِی الْقُبُورِ )۷و این که رستاخیز آمدنى است،و شکى در آن نیست; و خداوند تمام کسانى را که در قبرها هستند زنده مى کند.
(وَ مِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًی وَ لَا کِتَابٍ مُّنِیرٍ)۸و بعضى از مردم، بدون هیچ دانش و هدایت و کتاب روشنگرى، درباره خدا مجادله مى کنند.
(ثَانِیَ عِطْفِهِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ ۖ لَهُ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ ۖ وَ نُذِیقُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَذَابَ الْحَرِیقِ )۹آنها با تکبّر و بى اعتنایى (نسبت به سخنان الهى)، مى خواهند (مردم را) از راه خدا گمراه سازند. براى آنان در دنیا رسوایى است; و روز قیامت، عذاب سوزان به آنها مى چشانیم!
(ذَٰلِکَ بِمَا قَدَّمَتْ یَدَاکَ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ )۱۰(و به آنان مى گوییم:) این در برابر چیزى است که دستهایتان از پیش فرستاده; و خداوند هرگز به بندگان ستم نمى کند.
(وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَیٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَ إِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَیٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ )۱۱و بعضى از مردم خدا را تنها با زبان مى پرستند، اگر (دنیا به آنها رو کند و) خیرى به آنان برسد، حالت اطمینان پیدا مى کنند; اما اگر مصیبتى براى امتحان به آنها برسد، دگرگون مى شوند (و به کفر رو مى آورند); (به این ترتیب) هم دنیا را از دست داده اند، و هم آخرت را; و این همان خسران و زیانِ آشکار است.
(یَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَضُرُّهُ وَ مَا لَا یَنفَعُهُ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِیدُ )۱۲او جز خدا چیزى را مى خواند که نه زیانى به او مى رساند، و نه سودى; این همان گمراهىِ بسیار عمیق است.
(یَدْعُو لَمَن ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ ۚ لَبِئْسَ الْمَوْلَیٰ وَ لَبِئْسَ الْعَشِیرُ )۱۳او کسى را مى خواند که زیانش از نفعش نزدیکتر است; چه بد سرپرست و یاورى، و چه بد مونس و همنشینى!
(إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ )۱۴خداوند کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، در باغهاى بهشتى وارد مى کند که نهرها از پاى درختانش جارى است;(آرى،) خدا هرچه را اراده کند انجام مى دهد.
(مَن کَانَ یَظُنُّ أَن لَّن یَنصُرَهُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَلْیَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَی السَّمَاءِ ثُمَّ لْیَقْطَعْ فَلْیَنظُرْ هَلْ یُذْهِبَنَّ کَیْدُهُ مَا یَغِیظُ )۱۵هرکس گمان مى کند که خدا پیامبرش را در دنیا و آخرت یارى نخواهد کرد (و از این نظر خشمگین است، هر کارى از دستش ساخته است بکند)،ریسمانى به سقف بیاویزد، و (خود را حلق آویز و) نفس خود را قطع کند (و تا لبه پرتگاه مرگ پیش رود); ببیند آیا این کار خشم او را فرو مى نشاند؟!
