صفحه ۲۰ قرآن کریم سوره بقره

(و نیز به یاد آورید) هنگامى را که ابراهیم و اسماعیل، پایه;هاى خانه (کعبه) را بالا مى;بردند; (و مى;گفتند) ;پروردگارا! از ما بپذیر، که تو شنوا و دانائى.

و [ به یاد آرید ] هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه‌های خانۀ کعبه را بالا می‌بردند، [ در آن حال به پیشگاه خداوند می‌گفتند ] پروردگارا! [ این عمل را ] از ما بپذیر که تو شنوا [ی دعا ] و دانا [ی به حقیقت عمل ] هستی.

و هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل پايه ‌هاى خانه [ كعبه ] را بالا مى ‌بردند [ مى گفتند ] اى پروردگار ما از ما بپذير كه در حقيقت تو شنواى دانايى.

پروردگارا! ما را تسلیم (فرمان) خود قرار ده; و از دودمان ما، امّتى که تسلیم (فرمان) تو باشند، به وجود آور; و شیوه عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تویى توبه پذیر مهربان.

پروردگارا! ما را [ با همۀ وجود ] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتی که تسلیم تو باشند [ پدید آور ]، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده! و توبۀ ما را بپذیر که تو بسیار توبه‌پذیر و مهربانی‌.

پروردگارا ما را تسليم [ فرمان ] خود قرار ده و از نسل ما امتى فرمانبردار خود [ پديد آر ] و آداب دينى ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى كه تويى توبه‌ پذير مهربان.

پروردگارا! پیامبرى در میان آنها از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند; زیرا تو تواناو حکیمى(وبر این کار، قادرى).»

پروردگارا! در بین آنان [ که در این منطقه قرار می‌گیرند ] پیامبری از خودشان برانگیز که آیاتت را بر آنان تلاوت کند، و کتاب و معارف استوار و سودمند تعلیمشان دهد، و [ از هر نوع آلودگی ] پاکشان سازد؛ زیرا تو توانای شکست‌ناپذیر و حکیمی.

پروردگارا در ميان آنان فرستاده‌ اى از خودشان برانگيز تا آيات تو را بر آنان بخواند و كتاب و حكمت به آنان بياموزد و پاكيزه‌ شان كند زيرا كه تو خود شكست‌ ناپذير حكيمى.

جز افراد سفیه و نادان، چه کسى از آیین ابراهیم، (که آیین پاکى و یگانه پرستى است) روى گردان خواهد شد؟! ما او را در دنیا برگزیدیم; و او در آخرت، از صالحان است.

از آیین ابراهیم چه کسی رویگردان می‌شود جز آن که خود را به ابلهی واداشته؟! به‌یقین ما ابراهیم را در دنیا به عنوان بنده‌ای خالص انتخاب کردیم، و او مسلّماً در آخرت از شایستگان است‌.

و چه كسى جز آنكه به سبك ‌مغزى گرايد از آيين ابراهيم روى برمى‌ تابد و ما او را در اين دنيا برگزيديم و البته در آخرت [ نيز ] از شايستگان خواهد بود.

(و یاد آورید) هنگامى را که پروردگارش به او فرمود اسلام بیاور (و در برابر حق، تسلیم باش. او فرمان پروردگار را از جان و دل پذیرفت; و) گفت «در برابر پروردگار جهانیان، تسلیم شدم.»

[ به یاد آرید ] زمانی که پروردگارش به او گفت تسلیم باش! گفت تسلیم پروردگار جهانیان شدم.

هنگامى كه پروردگارش به او فرمود تسليم شو گفت به پروردگار جهانيان تسليم شدم.

و ابراهیم و یعقوب (در واپسین لحظات عمر،) فرزندان خود را به این آیین، وصیّت کردند; (و هر کدام به فرزندان خویش گفتند) «فرزندان من! خداوند این آیین (پاک) را براى شما برگزیده است; و شما، جز به آیین اسلام (و تسلیم در برابر فرمان خدا) از دنیا نروید.»

و ابراهیم و یعقوب پسرانشان را به تسلیم‌بودن در برابر خداوند سفارش کردند که ای پسرانِ من! یقیناً خداوند این دین را برای شما برگزیده، پس شما باید جز درحالی‌که تسلیم او باشید نمیرید.

و ابراهيم و يعقوب پسران خود را به همان [ آيين ] سفارش كردند [ و هر دو در وصيتشان چنين گفتند ] اى پسران من خداوند براى شما اين دين را برگزيد پس البته نبايد جز مسلمان بميريد.

آیا هنگامى که مرگ یعقوب فرا رسید، شما حاضر بودید؟! در آن هنگام که به فرزندان خود گفت «پس از من، چه چیز را مى پرستید؟» گفتند «خداى تو، و خداى پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداى یگانه را، و ما در برابر او تسلیم هستیم.»

آیا [ شما یهودیان که ادعا می‌کنید یعقوب پسرانش را به آیین یهودیت سفارش کرد ] هنگامی که مرگ یعقوب فرارسید کنار او حاضر بودید؟ آن‌گاه که به پسرانش گفت پس از من چه چیزی را می‌پرستید؟ گفتند معبود تو و معبود پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را که معبود یگانه است می‌پرستیم، و ما تسلیم او هستیم.

آيا وقتى كه يعقوب را مرگ فرا رسيد حاضر بوديد هنگامى كه به پسران خود گفت پس از من چه را خواهيد پرستيد گفتند معبود تو و معبود پدرانت ابراهيم و اسماعيل و اسحاق معبودى يگانه را مى ‌پرستيم و در برابر او تسليم هستيم.

آنها امّتى بودند که درگذشتند. اعمال آنان، مربوط به خودشان بود و اعمال شما نیز مربوط به خود شماست; و شما مسؤول اعمال آنها نخواهید بود.

آنان گروهی بودند که درگذشتند، آنچه از عمل به‌دست‌آوردند ویژۀ خود آنان است، و آنچه شما به دست آوردید اختصاص به خودتان دارد، و شما در برابر آنچه آنان انجام می‌دادند مورد بازخواست نخواهید بود.

آن جماعت را روزگار به سر آمد دستاورد آنان براى آنان و دستاورد شما براى شماست و از آنچه آنان میکرده‌ اند شما بازخواست نخواهيد شد.