• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۲۰ قرآن کریم سوره بقره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۲۰ .......... صفحه بعد



(وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ) (۱۲۷)
(و نیز به یاد آورید) هنگامى را که ابراهیم و اسماعیل، پایه;هاى خانه (کعبه) را بالا مى;بردند; (و مى;گفتند:) ;پروردگارا! از ما بپذیر، که تو شنوا و دانائى.

(رَبَّنَا وَ اجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّکَ وَ أَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَ تُبْ عَلَیْنَا ۖ إِنَّکَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ) (۱۲۸)
پروردگارا! ما را تسلیم (فرمان) خود قرار ده; و از دودمان ما، امّتى که تسلیم (فرمان) تو باشند، به وجود آور; و شیوه عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تویى توبه پذیر مهربان.

(رَبَّنَا وَ ابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِکَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ ۚ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ) (۱۲۹)
پروردگارا! پیامبرى در میان آنها از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند; زیرا تو تواناو حکیمى(وبر این کار، قادرى).»

(وَ مَن یَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَ لَقَدِ اصْطَفَیْنَاهُ فِی الدُّنْیَا ۖ وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ) (۱۳۰)
جز افراد سفیه و نادان، چه کسى از آیین ابراهیم، (که آیین پاکى و یگانه پرستى است) روى گردان خواهد شد؟! ما او را در دنیا برگزیدیم; و او در آخرت، از صالحان است.

(إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ) (۱۳۱)
(و یاد آورید) هنگامى را که پروردگارش به او فرمود: اسلام بیاور (و در برابر حق، تسلیم باش. او فرمان پروردگار را از جان و دل پذیرفت; و) گفت: «در برابر پروردگار جهانیان، تسلیم شدم.»

(وَ وَصَّیٰ بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَ یَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَیٰ لَکُمُ الدِّینَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ) (۱۳۲)
و ابراهیم و یعقوب (در واپسین لحظات عمر،) فرزندان خود را به این آیین، وصیّت کردند; (و هر کدام به فرزندان خویش گفتند:) «فرزندان من! خداوند این آیین (پاک) را براى شما برگزیده است; و شما، جز به آیین اسلام (و تسلیم در برابر فرمان خدا) از دنیا نروید.»

(أَمْ کُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِیهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِی قَالُوا نَعْبُدُ إِلَٰهَکَ وَ إِلَٰهَ آبَائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ إِلَٰهًا وَاحِدًا وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ) (۱۳۳)
آیا هنگامى که مرگ یعقوب فرا رسید، شما حاضر بودید؟! در آن هنگام که به فرزندان خود گفت: «پس از من، چه چیز را مى پرستید؟» گفتند: «خداى تو، و خداى پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداى یگانه را، و ما در برابر او تسلیم هستیم.»

(تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَ لَکُم مَّا کَسَبْتُمْ ۖ وَ لَا تُسْأَلُونَ عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ) (۱۳۴)
آنها امّتى بودند که درگذشتند. اعمال آنان، مربوط به خودشان بود و اعمال شما نیز مربوط به خود شماست; و شما مسؤول اعمال آنها نخواهید بود.

صفحه قبل .......... صفحه ۲۰ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار