صفحه ۱۹ قرآن کریم سوره بقره

هرگز يهود و نصارى از تو راضى نخواهند شد، تا به طور كامل تسليم خواسته‌هاى آنها شوى، و از آيين تحريف يافته آنان، پيروى كنى. بگو «هدايت واقعى، هدايت خداست.» واگر از هوا و هوسهاى آنان پيروى كنى، بعد از آن‌كه آگاه شده‌اى، هيچ سرپرست و ياورى از سوى خدا براى تو نخواهد بود.

یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی‌شوند مگر آن‌که از آیین آنان پیروی کنی، بگو یقیناً هدایتِ خدا فقط هدایت واقعی است. اگر پس از دانشِ کاملی که [ چون قرآن ] برایت آمده از خواسته‌های نامشروع آنان پیروی کنی در برابر [ کیفر ] خداوند هیچ یار و یاوری برایت نخواهد بود.

و هرگز يهوديان و ترسايان از تو راضى نمى ‌شوند مگر آنكه از كيش آنان پيروى كنى بگو در حقيقت تنها هدايت‌ خداست كه هدايت [ واقعى ] است و چنانچه پس از آن علمى كه تو را حاصل شد باز از هوسهاى آنان پيروى كنى در برابر خدا سرور و ياورى نخواهى داشت.

كسانى كه كتاب آسمانى به آنها داده‌ايم [يهود و نصارى‌] و آن را چنان كه شايسته آن است مى‌خوانند (و عمل مى‌كنند)؛ آنها به پيامبر اسلام ايمان مى‌آورند؛ و كسانى كه به او كافر شوند، زيانكارند.

کسانی که کتاب آسمانی عطایشان کرده‌ایم و آن را به‌گونه‌ای که شایستۀ آن است تلاوت می‌کنند؛ [ تلاوتی با تدبّر و به قصد عمل، ] آنان مؤمن [ واقعی ] به آن هستند، و کسانی که منکر آن می‌شوند، تباه‌کنندگانِ [ همۀ سرمایۀ وجودی خویش ] اند.

كسانى كه كتاب [ آسمانى ] به آنان داده‌ ايم [ و ] آن را چنانكه بايد مى‌ خوانند ايشانند كه بدان ايمان دارند و [لى ] كسانى كه بدان كفر ورزند همانانند كه زيانكارانند.

اى بنى‌اسرائيل! نعمتم را، كه به شما ارزانى داشتم، و شما را بر جهانيان برترى بخشيدم به ياد آوريد.

ای بنی‌اسرائیل! نعمت‌هایم را که به شما عطا کردم به‌خاطر آورده، [ قلباً مورد توجه قرار دهید، ] و این‌که شما را بر جهانیانِ [ زمان خودتان به معجزات موسی و نزول تورات ] برتری دادم [ به یاد آرید ].

اى فرزندان اسرائيل نعمتم را كه بر شما ارزانى داشتم و اينكه شما را بر جهانيان برترى دادم ياد كنيد.

و از روزى بترسيد كه كسى مجازات ديگرى را نمى‌پذيرد؛ و هيچ گونه غرامتى از او قبول نمى‌شود؛ و شفاعتى، او را سود نمى‌دهد؛ و به هيچ صورت يارى نخواهند شد.

و خود را از [ خطرها و خسارت‌های ] روزی حفظ کنید که نه کسی از کسی عذابی را دفع می‌کند، و نه از کسی برای بخشیده‌شدن گناهانش عوض می‌پذیرند، و نه کسی را شفاعتی سود دهد، و نه [ برای نجات از عذاب دوزخ ] حمایتشان می‌کنند.

و بترسيد از روزى كه هيچ كس چيزى [ از عذاب خدا ] را از كسى دفع نمى ‌كند و نه بدل و بلاگردانى از وى پذيرفته شود و نه او را ميانجيگرى سودمند افتد و نه يارى شوند.

و ياد كنيد هنگامى كه پروردگار ابراهيم، او را با دستوراتى آزمود؛ و او به طور كامل از عهده آنها برآمد. خداوند به او فرمود «من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم.» ابراهيم گفت «از دودمان من نيز (امامانى قرار بده)» خداوند فرمود «پيمان من، به ستمكاران نمى‌رسد (مگر آنها كه شايسته‌اند).»

و [ به یاد آرید ] هنگامی که ابراهیم را پروردگارش به تکالیفی بسیار مهم [ از انواع اوامر و نواهی و حوادث ] آزمایش کرد، پس او همه را به‌طور کامل انجام داد، [ پروردگارش به سبب سرافراز بیرون‌آمدنش از امتحان، به او ] فرمود من تو را برای همۀ مردم پیشوا قرار دادم. ابراهیم گفت از دودمانم [ نیز پیشوایانی برگزین ]. خداوند فرمود عهدِ من [ که مقام والای امامت است ] به ستمکاران نمی‌رسد.

و چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى بيازمود و وى آن همه را به انجام رسانيد [ خدا به او ] فرمود من تو را پيشواى مردم قرار دادم [ ابراهيم ] پرسيد از دودمانم [ چطور ] فرمود پيمان من به بيدادگران نمى ‌رسد.

و به ياد آوريد هنگامى كه خانه كعبه را محل بازگشت و اجتماع مردم و مركز امن قرار داديم. و به مردم گفتيم از مقام ابراهيم، عبادتگاهى براى خود انتخاب كنيد. و از ابراهيم و اسماعيل پيمان گرفتيم كه «خانه مرا براى طواف كنندگان و مجاوران و ركوع‌كنندگان سجده‌گزار [نماز گزاران‌] پاكيزه سازيد.»

و [ به یاد آرید ] زمانی که ما خانۀ کعبه را برای همۀ مردم محل دیدار و اجتماع و جایگاه امن قرار دادیم و [ گفتیم ] از مقام ابراهیم جایگاه نماز انتخاب کنید! و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که خانه‌ام را برای طواف‌کنندگان و معتکفان و اهل رکوع و سجده‌گزاران [ از هر آلودگی ظاهری و باطنی ] پاکیزه بدارید!

و چون خانه [ كعبه ] را براى مردم محل اجتماع و [ جاى ] امنى قرار داديم [ و فرموديم ] در مقام ابراهيم نمازگاهى براى خود اختيار كنيد و به ابراهيم و اسماعيل فرمان داديم كه خانه مرا براى طواف‌كنندگان و معتكفان و ركوع و سجودكنندگان پاكيزه كنيد.

و به ياد آوريد هنگامى را كه ابراهيم گفت «پروردگارا! اين سرزمين را شهر امنى قرار ده؛ و اهل آن را- آنها كه به خدا و روز بازپسين، ايمان آورده‌اند- از ثمرات (گوناگون)، روزى ده.» فرمود «(خواسته‌ات را پذيرفتم) و به هركس كه كافر شود، بهره اندكى خواهم داد؛ سپس آنها را به عذاب دوزخ مى‌كشانم؛ و چه بد فرجامى است!»

و [ به یاد آرید ] آن‌گاه که ابراهیم گفت ای پروردگارم! این [ مکان ] را شهری امن قرار ده، و از اهلِ آن کسانی را که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند از هر نوع میوه، روزی عنایت کن. خداوند فرمود [ دعایت را دربارۀ مؤمنان اجابت کردم، ] ولی هرکه به کفر گراید بهرۀ اندکی به او می‌دهم، آن‌گاه او را به عذاب آتش می‌کشانم، و آتشْ عاقبتِ بدی است.

و چون ابراهيم گفت پروردگارا اين [ سرزمين ] را شهرى امن گردان و مردمش را هر كس از آنان كه به خدا و روز بازپسين ايمان بياورد از فرآورده ‌ها روزى بخش فرمود و [لى ] هر كس كفر بورزد اندكى برخوردارش مى ‌كنم سپس او را با خوارى به سوى عذاب آتش [ دوزخ ] مى ‌كشانم و چه بد سرانجامى است.