(۞) (یَا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ)۳۱اى فرزندان آدم! زینت خود را در هنگام رفتن به هر مسجدى، با خود بردارید; و (از نعمتهاى الهى) بخورید و بیاشامید، ولى اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمى دارد.
(قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَ الطَّیِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ۚ قُلْ هِیَ لِلَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۗ کَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ)۳۲بگو: «چه کسى زینتهاى الهى را که براى بندگان خود آفریده، و روزیهاى پاکیزه را حرام کرده است؟!» بگو: «اینهادر زندگى دنیا، براى کسانى است که ایمان آورده اند; (اگر چه دیگران نیز با آنها مشارکت دارند; ولى) در قیامت، فقط براى مؤمنان خواهد بود.» این گونه آیات (خود) را براى کسانى که آگاهند، شرح مى دهیم.
(قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ أَن تُشْرِکُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَ أَن تَقُولُوا عَلَی اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ)۳۳بگو: «خداوند، تنها اعمال زشت را، حرام کرده است; چه آشکار باشد و چه پنهان; و (همچنین) گناه و ستم به نا حق را;و این که چیزى را که خداوند دلیلى براى آن نازل نکرده، همتاى خداوند قرار دهید; و چیزى را که نمى دانید به نسبت دهید.»
(وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَ لَا یَسْتَقْدِمُونَ)۳۴براى هر قوم و جمعیّتى، زمان و اجل (معیّنى) است; و هنگامى که اجل آنها فرا رسد، نه ساعتى از آن تأخیر مى کنند، و نه بر آن پیشى مى گیرند.
(یَا بَنِی آدَمَ إِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِی ۙ فَمَنِ اتَّقَیٰ وَ أَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یَحْزَنُونَ)۳۵اى فرزندان آدم! اگر پیامبرانى از خود شما به سراغتان بیایند که آیات مرا براى شما بازگو کنند، (از آنها پیروى کنید;) کسانى که پرهیزگارى پیشه کنند و عمل صالح انجام دهند، نه ترسى بر آنهاست و نه اندوهگین مى شوند.
(وَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَ اسْتَکْبَرُوا عَنْهَا أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ)۳۶و کسانى که آیات ما را تکذیب کردند، و در برابر آن تکبّر نمودند، اهل دوزخند;جاودانه در آن خواهند ماند.
(فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَیٰ عَلَی اللَّهِ کَذِبًا أَوْ کَذَّبَ بِآیَاتِهِ ۚ أُولَٰئِکَ یَنَالُهُمْ نَصِیبُهُم مِّنَ الْکِتَابِ ۖ حَتَّیٰ إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا یَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَیْنَ مَا کُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَ شَهِدُوا عَلَیٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ کَانُوا کَافِرِینَ)۳۷چه کسى ستمکارتر است از آنها که بر خدا دروغ بستند، یا آیات او را تکذیب کردند؟! آنهانصیبشان را از آنچه مقدّر شده (از نعمتها و مواهب این جهان) مى برند; تا زمانى که فرستادگان ما (و فرشتگان قبض روح) به سراغشان آیند که جانشان را بگیرند; از آنها مى پرسند: «کجایند معبودهایى که غیر از خدا مى خواندید؟! (چرا به یارى شما نمى آیند؟!)» مى گویند: «آنها (همه) از نظر ما پنهان و گم شدند» و به زیان خود گواهى مى دهند که کافر بودند.
