(بَلْ بَدَا لَهُم مَّا کَانُوا یُخْفُونَ مِن قَبْلُ ۖ وَ لَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ)۲۸(آنها پشیمان نیستند) بلکه آنچه (از اعمال و نیات) که قبلاً پنهان مى کردند، در برابر آنها آشکار شده (و به وحشت افتاده اند). و اگر بازگردند، به آنچه که از آن نهى شده بودند باز مى گردند; و آنها دروغگویانند.
(وَ قَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا وَ مَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ)۲۹آنها گفتند: «غیر از این زندگى دنیاى ما چیزى در کار نیست; و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد.»
(وَ لَوْ تَرَیٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَیٰ رَبِّهِمْ ۚ قَالَ أَ لَیْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ ۚ قَالُوا بَلَیٰ وَ رَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ)۳۰اگر (آنها را) به هنگامى که در پیشگاه پروردگارشان ایستاده اند، ببینى! (او به آنها) مى گوید: «آیا این حق نیست؟!» مى گویند: «آرى، قسم به پروردگارمان (حق است)» مى گوید: «پس مجازات را بچشید به سزاى آنچه انکار مى کردید!»
(قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ ۖ حَتَّیٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا یَا حَسْرَتَنَا عَلَیٰ مَا فَرَّطْنَا فِیهَا وَ هُمْ یَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَیٰ ظُهُورِهِمْ ۚ أَلَا سَاءَ مَا یَزِرُونَ)۳۱کسانى که لقاى پروردگار را تکذیب کردند، مسلّماً زیان دیدند; تا هنگامى که ناگهان قیامت به سراغشان بیاید; مى گویند: «اى افسوس بر ما که درباره آن، کوتاهى کردیم!» و آنها (بار سنگین) گناهانشان را بر دوش مى کشند آگاه باشید; چه بد بارى بر دوش خواهند داشت!
(وَ مَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ ۖ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ ۗ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ)۳۲زندگى دنیا، جز بازى و سرگرمى نیست; و سراى آخرت، براى آنها که پرهیزگارند، بهتر است. آیا نمى اندیشید؟!
(قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَیَحْزُنُکَ الَّذِی یَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا یُکَذِّبُونَکَ وَ لَٰکِنَّ الظَّالِمِینَ بِآیَاتِ اللَّهِ یَجْحَدُونَ)۳۳به یقین مى دانیم که گفتار آنها، تو را غمگین مى کند; ولى (غم مخور; و بدان که) آنها تو را تکذیب نمى کنند; بلکه ستمکاران، آیات خدا را انکار مى نمایند.
(وَ لَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِکَ فَصَبَرُوا عَلَیٰ مَا کُذِّبُوا وَ أُوذُوا حَتَّیٰ أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ۚ وَ لَا مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ وَ لَقَدْ جَاءَکَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِینَ)۳۴به یقین پیش ازتو نیز پیامبرانى تکذیب شدند; و در برابر تکذیبها، صبر و استقامت کردند; و (در این راه،) آزار دیدند، تا هنگامى که یارى ما به آنها رسید. و هیچ چیز سنّت هاى خدا را تغییر نمى دهد; و به یقین اخبار پیامبران به تو رسیده است.
(وَ إِن کَانَ کَبُرَ عَلَیْکَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِیَ نَفَقًا فِی الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِی السَّمَاءِ فَتَأْتِیَهُم بِآیَةٍ ۚ وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَی الْهُدَیٰ ۚ فَلَا تَکُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِینَ)۳۵و اگر اعراض کردن آنها بر تو سنگین است، چنانچه بتوانى نقبى در زمین بزنى، یا نردبانى به آسمان بگذارى (و اعماق زمین و آسمانها را جستجو کنى، چنین کن) تا آیه (و نشانه دیگرى) براى آنها بیاورى! امّا اگر خدا بخواهد، آنها را (به اجبار) بر هدایت جمع خواهد کرد. (ولى هدایت اجبارى، چه سودى دارد؟) پس هرگز از جاهلان مباش.
