صفحه ۵۹۵ قرآن کریم سوره شمس و لیل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفحه قبل
..........
صفحه ۵۹۵
..........
صفحه بعد
سوره شمس
(
بِسْمِ
اللَّهِ
الرَّحْمَنِ
الرَّحِیمِ
)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(
وَ
الشَّمْسِ
وَ
ضُحَاهَا
)
﴿۱﴾
سوگند به خورشيد و تابندگى اش
(
وَ
الْقَمَرِ
إِذَا
تَلَاهَا
)
﴿۲﴾
سوگند به ماه چون پى [
خورشيد
] رود
(
وَ
النَّهَارِ
إِذَا
جَلَّاهَا
)
﴿۳﴾
سوگند به روز چون [
زمين را
] روشن گرداند
(
وَ
اللَّیْلِ
إِذَا
یَغْشَاهَا
)
﴿۴﴾
سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد
(
وَ
السَّمَاء
وَ
مَا
بَنَاهَا
)
﴿۵﴾
سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت
(
وَ
الْأَرْضِ
وَ
مَا
طَحَاهَا
)
﴿۶﴾
سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد
(
وَ
نَفْسٍ
وَ
مَا
سَوَّاهَا
)
﴿۷﴾
سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد
(
فَأَلْهَمَهَا
فُجُورَهَا
وَ
تَقْوَاهَا
)
﴿۸﴾
سپس پليدكارى و پرهيزگارى اش را به آن الهام كرد
(
قَدْ
أَفْلَحَ
مَن
زَکَّاهَا
)
﴿۹﴾
كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد
(
وَ
قَدْ
خَابَ
مَن
دَسَّاهَا
)
﴿۱۰﴾
و هر كه آلوده اش ساخت قطعا درباخت
(
کَذَّبَتْ
ثَمُودُ
بِطَغْوَاهَا
)
﴿۱۱﴾
[
قوم
] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند
(
إِذِ
انبَعَثَ
أَشْقَاهَا
)
﴿۱۲﴾
آنگاه كه شقى ترينشان بر [
پا
] خاست
(
فَقَالَ
لَهُمْ
رَسُولُ
اللَّهِ
نَاقَةَ
اللَّهِ
وَ
سُقْیَاهَا
)
﴿۱۳﴾
پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده شتر خدا و [
نوبت
] آبخوردنش را [
حرمت نهيد
]
(
فَکَذَّبُوهُ
فَعَقَرُوهَا
فَدَمْدَمَ
عَلَیْهِمْ
رَبُّهُم
بِذَنبِهِمْ
فَسَوَّاهَا
)
﴿۱۴﴾
و [
لى
] دروغزنش خواندند و آن [
ماده شتر
] را پى كردند و پروردگارشان به [
سزاى
] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد
(
وَ
لَا
یَخَافُ
عُقْبَاهَا
)
﴿۱۵﴾
و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد.
سوره لیل
(
بِسْمِ
اللَّهِ
الرَّحْمَنِ
الرَّحِیمِ
)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
(
وَ
اللَّیْلِ
إِذَا
یَغْشَی
)
﴿۱﴾
سوگند به شب چون پرده افكند
(
وَ
النَّهَارِ
إِذَا
تَجَلَّی
)
﴿۲﴾
سوگند به روز چون جلوه گرى آغازد
(
وَ
مَا
خَلَقَ
الذَّکَرَ
وَ
الْأُنثَی
)
﴿۳﴾
و [
سوگند به
] آنكه نر و ماده را آفريد
(
إِنَّ
سَعْیَکُمْ
لَشَتَّی
)
﴿۴﴾
كه همانا تلاش شما پراكنده است
(
فَأَمَّا
مَن
أَعْطَی
وَ
اتَّقَی
)
﴿۵﴾
اما آنكه [
حق خدا را
] داد و پروا داشت
(
وَ
صَدَّقَ
بِالْحُسْنَی
)
﴿۶﴾
و [
پاداش
] نيكوتر را تصديق كرد
(
فَسَنُیَسِّرُهُ
لِلْیُسْرَی
)
﴿۷﴾
بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت
(
وَ
أَمَّا
مَن
بَخِلَ
وَ
اسْتَغْنَی
)
﴿۸﴾
و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى نياز ديد
(
وَ
کَذَّبَ
بِالْحُسْنَی
)
﴿۹﴾
و [
پاداش
] نيكوتر را به دروغ گرفت
(
فَسَنُیَسِّرُهُ
لِلْعُسْرَی
)
﴿۱۰﴾
بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود
(
وَ
مَا
یُغْنِی
عَنْهُ
مَالُهُ
إِذَا
تَرَدَّی
)
﴿۱۱﴾
و چون هلاك شد [
ديگر
] مال او به كارش نمى آيد
(
إِنَّ
عَلَیْنَا
لَلْهُدَی
)
﴿۱۲﴾
همانا هدايت بر ماست
(
وَ
إِنَّ
لَنَا
لَلْآخِرَةَ
وَ
الْأُولَی
)
﴿۱۳﴾
و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست
(
فَأَنذَرْتُکُمْ
نَارًا
تَلَظَّی
)
﴿۱۴﴾
پس شما را به آتشى كه زبانه مى كشد هشدار دادم.
صفحه قبل
..........
صفحه ۵۹۵
..........
صفحه بعد
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری