گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبَاءَنَا ۗ أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ شَیْئًا وَ لَا یَهْتَدُونَ)۱۷۰ ناصر مکارم شیرازی:
و هنگامى که به آنها گفته شود «از آنچه خدا نازل کرده است، پیروى کنید.» مى گویند «نه، ما از آنچه پدران خود را بر آن یافتیم، پیروى مى نماییم.» آیا اگر پدران آنها، چیزى نمى فهمیدند و هدایت نمى یافتند (باز هم باید از آنها پیروى کنند)؟!
حسین انصاریان:
چون به آنان [ که مشرک و کافرند ] گویند از آنچه خدا نازل کرده پیروی کنید، می‌گویند [ نه! ] بلکه از آیینی که پدرانمان را بر آن یافتیم پیروی می‌کنیم. آیا اگر پدرانشان چیزی نمی‌فهمیدند، و راه [ حق را به سبب کوردلی ] نیافتند [ باز هم از آنان پیروی می‌کنند ].
محمدمهدی فولادوند:
و چون به آنان گفته شود از آنچه خدا نازل كرده است پيروى كنيد مى گويند نه بلكه از چيزى كه پدران خود را بر آن يافته ايم پيروى مى كنيم آيا هر چند پدرانشان چيزى را درك نمیکرده و به راه صواب نمى رفته اند. [ باز هم در خور پيروى هستند. ]
(وَ مَثَلُ الَّذِینَ کَفَرُوا کَمَثَلِ الَّذِی یَنْعِقُ بِمَا لَا یَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَ نِدَاءً ۚ صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لَا یَعْقِلُونَ)۱۷۱ ناصر مکارم شیرازی:
مَثَل (تو در دعوت) کسانى که کافر شدند، بسان کسى است که حیوانات را (براى نجات از خطر،) صدا مى زند; ولى آنها چیزى جز سر و صدا نمى شنوند; (کافران) کر و لال و کورند; از این رو چیزى نمى فهمند.
حسین انصاریان:
مَثَلِ [ دعوت‌کنندۀ ] کافران [ به ایمان ] مانند کسی است که بر حیوانی [ برای نجات‌دادنش از خطر ] بانگ می‌زند، ولی آن حیوان جز آوا و صدایی [ که مفهومش را درک نمی‌کند ] نمی‌شنود، کافران [ از شنیدن حقایق، ] کر و [ از گفتن و پرسشِ از واقعیت‌ها، ] لال و [ از دیدن نشانه‌های قدرت الهی ] کورند، به این سبب اهل اندیشه نیستند.
محمدمهدی فولادوند:
و مثل [ دعوت كننده ] كافران چون مثل كسى است كه حيوانى را كه جز صدا و ندايى [ مبهم چيزى ] نمى شنود بانگ مى زند [ آرى ] كرند لالند كورند [ و ] درنمى يابند.
(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ)۱۷۲ ناصر مکارم شیرازی:
اى کسانى که ایمان آورده اید! از روزى هاى پاکیزه اى که به شما داده ایم، بخورید و شکر خدا را به جا آورید; اگر او را پرستش مى کنید.
حسین انصاریان:
ای اهل ایمان! از [ انواع میوه‌ها و ] خوردنی‌های دلپذیر که روزی شما کرده‌ایم بخورید، و از خدا سپاس‌گزاری کنید اگر فقط او را می‌پرستید.
محمدمهدی فولادوند:
اى كسانى كه ايمان آورده ايد از نعمتهاى پاكيزه اى كه روزى شما كرده ايم بخوريد و اگر تنها او را مى پرستيد خدا را شكر كنيد.
(إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنزِیرِ وَ مَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَ لَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَیْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ)۱۷۳ ناصر مکارم شیرازی:
خداوند، تنها (خوردن گوشت) مردار، خون، گوشت خوک و حیوانى که نام غیر خدا (به هنگام ذبح) بر آن گفته شود، حرام کرده است. ولى آن کس که ناچار شود، در صورتى که ستمکار و متجاوز نباشد، گناهى بر او نیست; زیرا خداوند آمرزنده مهربان است.
حسین انصاریان:
جز این نیست که [ خداوندِ دانای مهربان برای مصون‌ماندنِ شما از زیان‌های جسمی و روحی ] مردار، خون، گوشت خوک و حیوانی را که هنگام ذبح نام غیر خدا بر آن برده شده بر شما حرام کرده است، پس کسی که [ برای نجات جانش از خطر، به خوردن آنها ] ناچار شود درحالی‌که خواهان لذت نباشد و از حد لازم تجاوز نکند گناهی بر او نیست؛ زیرا خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.
محمدمهدی فولادوند:
[ خداوند ] تنها مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را كه [ هنگام سر بريدن ] نام غير خدا بر آن برده شده بر شما حرام گردانيده است [ ولى ] كسى كه [ براى حفظ جان خود به خوردن آنها ] ناچار شود در صورتى كه ستمگر و متجاوز نباشد بر او گناهى نيست زيرا خدا آمرزنده و مهربان است.
(إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ الْکِتَابِ وَ یَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا ۙ أُولَٰئِکَ مَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَ لَا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ)۱۷۴ ناصر مکارم شیرازی:
کسانى که آیات کتاب آسمانى را که خدا نازل کرده کتمان مى کنند; و آن را به بهاى کمى مى فروشند، آنها در درونشان جز آتش چیزى نمى خورند; (و اموالى که از این رهگذر به دست مى آورند، درحقیقت آتش سوزانى است.) و خداوند، روز قیامت، با آنها سخن نمى گوید; و آنان را پاکیزه نمى سازد; و براى آنها عذاب دردناکى است.
حسین انصاریان:
قطعاً کسانی که آنچه را خداوند [ از احکام، معارف، حلال و حرام ] به عنوان کتاب [ آسمانی ] نازل کرده [ به خاطر سود نامشروعِ خود، از مردم ] پنهان می‌کنند، و در برابر این [ پنهان‌کاری ] همواره بهای اندکی را انتخاب می‌کنند جز آتش در شکم‌های خود نمی‌ریزند، خداوند روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید، و [ از گناهان و زشتی‌های مرتکب‌شده ] پاکشان نمی‌سازد، وبرای آنان عذابی دردناک است.
محمدمهدی فولادوند:
كسانى كه آنچه را خداوند از كتاب نازل كرده پنهان مى دارند و بدان بهاى ناچيزى به دست مى آورند آنان جز آتش در شكمهاى خويش فرو نبرند و خدا روز قيامت با ايشان سخن نخواهد گفت و پاكشان نخواهد كرد و عذابى دردناك خواهند داشت.
(أُولَٰئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَیٰ وَ الْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ۚ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَی النَّارِ)۱۷۵ ناصر مکارم شیرازی:
آنها کسانى هستند که گمراهى را با (از دست دادن) هدایت، و عذاب را با آمرزش، خریده اند; راستى چه قدر در برابر آتش دوزخ، شکیبا هستند؟!
حسین انصاریان:
آنان کسانی هستند که گمراهی را به‌جای هدایت، و عذاب را به‌جایِ آمرزش انتخاب کردند، [ شگفتا! ] چه اندازه بر آتش دوزخ شکیبایند.
محمدمهدی فولادوند:
آنان همان كسانى هستند كه گمراهى را به [ بهاى ] هدايت و عذاب را به [ ازاى ] آمرزش خريدند پس به راستى چه اندازه بايد بر آتش شكيبا باشند.
(ذَٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ ۗ وَ إِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِی الْکِتَابِ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ)۱۷۶ناصر مکارم شیرازی:
اینها، بخاطر آن است که خداوند،کتاب آسمانى را به حق، (و توأم با نشانه ها و دلایل روشن،) نازل کرده; و آنها که در آن اختلاف مى کنند، (و با کتمان و تحریف، اختلاف به وجود مى آورند،) از حق، بسیار دور شده اند.
حسین انصاریان:
آن [ عذاب ] به این علت است که خداوند کتاب [ آسمانی ] را به درستی و راستی [ برای هدایت همۀ مردم ] نازل کرد، [ ولی اینان آن را از زندگی حذف کرده، و در انکارش کوشیدند و مایۀ اختلاف قرارش دادند، ] و مسلّماً آنان‌که در [ معانی و مفاهیم ] کتاب اختلاف کردند [ تا حقایق و احکامِ آن از مردم پنهان بماند ] در دشمنی عمیقی [ نسبت به حق و حقیقت ] قرار دارند.
محمدمهدی فولادوند:
چرا كه خداوند كتاب [ تورات ] را به حق نازل كرده است و كسانى كه در باره كتاب [ خدا ] با يكديگر به اختلاف پرداختند در ستيزه اى دور و درازند.
