گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِینَ )۱۶۰قوم لوط (نیز) پیامبران را تکذیب کردند،
(إِذْ قَالَ لَهُم أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ )۱۶۱هنگامى که برادرشان لوط به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمى کنید؟!
(إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ )۱۶۲من براى شما پیامبرى امین هستم.
(فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ )۱۶۳پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید.
(وَ مَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَیٰ رَبِّ الْعَالَمِینَ )۱۶۴من دربرابراین (دعوت،) هیچ پاداشى از شما نمى طلبم، پاداش من فقط برپروردگار جهانیان است.
(أَتَأْتُونَ الذُّکْرَانَ مِنَ الْعَالَمِینَ )۱۶۵آیا در میان جهانیان، شما به سراغ جنس ذکور مى روید (و همجنس بازى پیشه مى کنید.)
(وَ تَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُم مِّنْ أَزْوَاجِکُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ )۱۶۶و همسرانى را که پروردگارتان براى شما آفریده است رها مى کنید؟! حقّا شما قوم تجاوزگر (و زشت کارى) هستید!»
(قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا لُوطُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِینَ )۱۶۷گفتند: «اى لوط! اگر (از این سخنان) دست برندارى، به یقین تو را (از شهر) بیرون خواهیم کرد.»
(قَالَ إِنِّی لِعَمَلِکُم مِّنَ الْقَالِینَ )۱۶۸گفت: «من از دشمنان سرسخت عمل (پلید) شما هستم.
(رَبِّ نَجِّنِی وَ أَهْلِی مِمَّا یَعْمَلُونَ )۱۶۹پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اینها انجام مى دهند رهایى بخش.»
(فَنَجَّیْنَاهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِینَ )۱۷۰ما او و تمامى خاندانش رانجات دادیم،
(إِلَّا عَجُوزًا فِی الْغَابِرِینَ )۱۷۱جز پیرزنى که در میان بازماندگان بود.
(ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِینَ )۱۷۲سپس دیگران را هلاک کردیم.
(وَ أَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِینَ )۱۷۳و بارانى (از سنگ) بر آنها فرو ریختیم; چه بد بود باران انذار شدگان!
(إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَ مَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ )۱۷۴در این ماجرا نشانه (و عبرتى) بود; امّا بیشترشان مؤمن نبودند.
(وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ )۱۷۵و پروردگار تو توانا و مهربان است.
(کَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَیْکَةِ الْمُرْسَلِینَ )۱۷۶اصحاب «ایکه» [
= صاحبان سرزمینهاى پردرخت ] پیامبران را تکذیب کردند،
(إِذْ قَالَ لَهُم شُعَیْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ )۱۷۷هنگامى که شعیب به آنها گفت: «آیا تقوا پیشه نمى کنید؟!
(إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ )۱۷۸به یقین من براى شما پیامبرى امین هستم.
(فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ )۱۷۹پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید.
(وَ مَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَیٰ رَبِّ الْعَالَمِینَ )۱۸۰من در برابر این (دعوت،) هیچ پاداشى از شما نمى طلبم; پاداش من تنها بر پروردگار جهانیان است.
(أَوْفُوا الْکَیْلَ وَ لَا تَکُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِینَ )۱۸۱حق پیمانه را ادا کنید (و کم فروشى نکنید)، و به دیگران زیان نرسانید.
(وَ زِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ )۱۸۲و با ترازوى صحیح وزن کنید.
(وَ لَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءَهُمْ وَ لَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ )۱۸۳و از اموال مردم چیزى کم نگذارید، و در زمین به فساد نکوشید.
