گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُم مِّدْرَارًا)۱۱تا بارانهاى پربرکت آسمان را پى در پى بر شما فرو فرستد،
(وَ یُمْدِدْکُم بِأَمْوَالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَل لَّکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَل لَّکُمْ أَنْهَارًا)۱۲و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغهاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختیارتان قرار دهد.
(مَّا لَکُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا )۱۳چرا شما براى خدا عظمت قائل نیستید؟!
(وَ قَدْخَلَقَکُمْ أَطْوَارًا)۱۴در حالى که شما را در مراحل مختلف آفرید (تا از نطفه به صورت انسان کامل رسیدید).
(أَلَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا)۱۵آیا نمى دانید چگونه خداوند هفت آسمان را برفراز یکدیگر آفریده است،
(وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورًا وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا)۱۶و ماه را در میان آن ها مایه روشنایى، و خورشید را چراغ فروزانى قرارداده است؟!
(وَ اللَّهُ أَنبَتَکُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا)۱۷و خداوندشما را همچون گیاهى از زمین رویانید،
(ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَ یُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجًا)۱۸سپس شما را به زمین باز مى گرداند، و بار دیگر شما را خارج مى سازد.
(وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا)۱۹و خداوند زمین را براى شما فرش گسترده اى قرار داد،
(لِّتَسْلُکُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا )۲۰تا از راههاى وسیع و درّه هاى آن بگذرید (و به هر جا مى خواهید بروید).
(قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِی وَ اتَّبَعُوا مَن لَّمْ یَزِدْهُ مَالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا)۲۱نوح (بعد از نومیدى از هدایت آنان) گفت: «پروردگارا! آنها نافرمانى من کردند و از کسانى پیروى نمودند که اموال و فرزندانشان چیزى جز زیانکارى بر آنها نیفزوده است.
(وَ مَکَرُوا مَکْرًا کُبَّارًا)۲۲و (این رهبران گمراه) مکر عظیمى به کار بردند،
(وَ قَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَ لَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لَا سُوَاعًا وَ لَا یَغُوثَ وَ یَعُوقَ وَ نَسْرًا)۲۳و گفتند: دست از معبودان خود برندارید (بخصوص) بتهاى «ودّ»، «سُواع»، «یَغُوث»، «یعوق» و «نسر» را رها نکنید.
(وَ قَدْ أَضَلُّوا کَثِیرًا ۖ وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا ضَلَالًا)۲۴و آنها بسیارى را گمراه کردند. خداوندا، ستمکاران را جز گمراهى میفزا!»
(مِّمَّا خَطِیئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ یَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا)۲۵(آرى، سرانجام) همگى بخاطر گناهانشان غرق شدند و در آتش دوزخ وارد گشتند، و جز خدا یاورانى براى خود نیافتند.
(وَ قَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْکَافِرِینَ دَیَّارًا)۲۶وح گفت: «پروردگارا! هیچ کس از کافران را بر روى زمین باقى مگذار!
(إِنَّکَ إِن تَذَرْ هُمْ یُضِلُّوا عِبَادَکَ وَ لَا یَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًاکَفَّارًا)۲۷چرا که اگر آنها را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه مى کنند و جز نسلى فاجر و کافر به دنیا نمى آورند.
(رَّبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا)۲۸پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و همه کسانى را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان با ایمان را بیامرز; و ستمکاران را جز هلاکت میفزا!»
