• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فاجر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





فاجِر (به کسر جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای عامل گناه است و جمع آن فَجَرَه (به فتح فاء و جیم) و فُجّار (به ضم فاء و تشدید جیم) است.



فاجِر به معنای عامل گناه است.
گناه را به قول راغب از آن فجور گويند كه پرده دیانت را پاره می‌كند، عامل آن فاجِر است‌.


(وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً) (و جز نسلى فاجر و کافر به دنيا نمى‌آورند).

۲.۱ - فجره و فجار

فَجَرَه و فُجّار: جمع فاجِر در قرآن فَجَرَه و فُجّار است‌: (أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ‌ كَالْفُجَّارِ) (يا پرهیزگاران را همچون فاجران (قرار دهیم)؟!) و (أُولئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ) (آنان همان كافران و فاجرانند).


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۵۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۶.    
۳. ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۷۵.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۳۵.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۶.    
۶. نوح/سوره۷۱، آیه۲۷.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۱.    
۸. ص/سوره۳۸، آیه۲۸.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۵.    
۱۰. عبس/سوره۸۰، آیه۴۲.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فجر"، ج۵، ص۱۵۲.    






جعبه ابزار