• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۷۲ قرآن کریم سوره جن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۷۲ .......... صفحه بعد



(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا) ﴿۱﴾
بگو: به من وحى شده است که جمعى از جنّ به سخنانم گوش فرا داده اند، سپس گفته اند: «ما قرآن عجیبى شنیده ایم،

(یَهْدِی إِلَی الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ ۖ وَ لَن نُّشْرِکَ بِرَبِّنَا أَحَدًا) ﴿۲﴾
که به راه راست هدایت مى کند، پس ما به آن ایمان آورده ایم و هرگز کسى را همتاى پروردگارمان قرار نمى دهیم،

(وَ أَنَّهُ تَعَالَیٰ جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَدً ا) ﴿۳﴾
و این که والا است مقام با عظمت پروردگار ما، و او هرگز براى خود همسر و فرزندى انتخاب نکرده است،

(وَ أ َنَّهُ کَانَ یَقُولُ سَفِیهُنَا عَلَی اللَّهِ شَطَطًا) ﴿۴﴾
و این که سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا مى گفت،

(و َأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَ الْجِنُّ عَلَی اللَّهِ کَذِبًا)﴿۵﴾
و این که ما گمان مى کردیم که انس و جنّ هرگز بر خدا دروغ نمى بندند،

(و َأَنَّهُ کَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْإِنسِ یَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقً)ا ﴿۶﴾
و این که مردانى از بشر به مردانى از جنّ پناه مى بردند، و بر گمراهى و طغیان آنان مى افزودند،

(وَ أَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا) ﴿۷﴾
این که آنها گمان کردند ـ همان گونه که شما گمان مى کردید که خداوند هرگز کسى را (به نبوت) مبعوث نمى کند،

(وَ أَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَ مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِیدًا وَ شُهُبًا) ﴿۸﴾
و این که ما آسمان را جستجو کردیم و آن را پر از محافظان قوى و تیرهاى شهاب یافتیم،

(وَ أَنَّا کُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ ۖ فَمَن یَسْتَمِعِ الْآنَ یَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا) ﴿۹﴾
و این که ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها مى نشستیم; امّا اکنون هرکس بخواهد استراق سمع کند، شهابى را در کمین خود مى یابد،

(وَ أَنَّا لَانَدْرِی أَ شَرٌّ أُرِیدَ بِمَن فِی الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا) ﴿۱۰﴾
و این که (با این اوضاع) ما نمى دانیم آیا اراده شرّى درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت کند؟!

(وَ أَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَ مِنَّا دُونَ ذَٰلِکَ ۖ کُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا) ﴿۱۱﴾
و این که در میان ما، افرادى صالح و افرادى غیرصالحند;و ما گروههاى متفاوتى هستیم،


(وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن نُّعْجِزَ اللَّهَ فِی الْأَرْضِ وَ لَن نُّعْجِزَهُ هَرَبً ا) ﴿۱۲﴾
و این که ما یقین داریم هرگز نمى توانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم و نمى توانیم از (پنجه قدرت) او بگریزیم،

(وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَیٰ آمَنَّا بِهِ ۖ فَمَن یُؤْمِن بِرَبِّهِ فَلَا یَخَافُ بَخْسًا وَ لَا رَهَقًا) ﴿۱۳﴾
و این که ما هنگامى که هدایت (قرآن) را شنیدیم به آن ایمان آوردیم; و هرکس به پروردگارش ایمان بیاورد، نه از نقصان (در پاداش) مى ترسد و نه از ستم (در مجازات).

صفحه قبل .......... صفحه ۵۷۲ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار