• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بسط (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




بَسْط (به فتح باء و سکون سین) از واژگان قرآن کریم به معنای گشودن، وسعت دادن و گستردن است.



بَسْط در سه معنای گشودن، وسعت دادن و گستردن آمده است که هر سه معنی نزدیک بهم‌اند (وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِی الْاَرْضِ) «اگر خدا روزی را بر بندگانش گشایش می‌داد، حتما در زمین طغیان می‌کردند».
(وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْاَرْضَ‌ بِساطاً) «خدا زمین را برای شما گسترده قرار داده است». راغب گفته: بساط به معنی زمین گسترده و وسعت یافته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۱.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۲۳۸.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۲۲.    
۴. شوری/سوره۴۲، آیه۲۷.    
۵. نوح/سوره۷۱، آیه۱۹.    
۶. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۲۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بسط»، ج۱، ص۱۹۱.    






جعبه ابزار