(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(حم)۱حم.
(تَنزِیلُ الْکِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ)۲این کتاب از سوى خداوند توانا و حکیم نازل شده است.
(إِنَّ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَآیَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِینَ)۳بى شک در آسمانها و زمین نشانه هاى (فراوانى) براى مؤمنان وجود دارد;
(وَ فِی خَلْقِکُمْ وَ مَا یَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آیَاتٌ لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ)۴و نیز در آفرینش شما و جنبندگانى که (در سراسر زمین) پراکنده ساخته، نشانه هایى است براى گروهى که اهل یقینند.
(وَ اخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن رِّزْقٍ فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ تَصْرِیفِ الرِّیَاحِ آیَاتٌ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ)۵و نیز در آمد و شد شب و روز، و رزقى (و بارانى) که خداوند از آسمان نازل کرده و بوسیله آن زمین را بعد از مردنش حیات بخشیده و همچنین در وزش بادها، نشانه هاى روشنى است براى گروهى که مى اندیشند.
(تِلْکَ آیَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَ آیَاتِهِ یُؤْمِنُونَ)۶اینها آیات خداوند است که ما آن را بحق بر تو تلاوت مى کنیم; (اگر آنها به آن ایمان نیاورند،) به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان مى آورند؟!
(وَیْلٌ لِّکُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ)۷واى بر هر دروغگوى گنهکار،
(یَسْمَعُ آیَاتِ اللَّهِ تُتْلَیٰ عَلَیْهِ ثُمَّ یُصِرُّ مُسْتَکْبِرًا كَأَن لَّمْ یَسْمَعْهَا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ)۸که پیوسته آیات خدا را که بر او تلاوت مى شود مى شنود، امّا از روى تکبّر، اصرار بر مخالفت دارد; گویى اصلا آن را نشنیده است; او را به عذابى دردناک بشارت ده!
(وَ إِذَا عَلِمَ مِنْ آیَاتِنَا شَیْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ)۹و هرگاه از بعضى آیات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا مى گیرد; براى آنان عذاب خوارکننده اى است!
(مِّن وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ ۖ وَ لَا یُغْنِی عَنْهُم مَّا کَسَبُوا شَیْئًا وَ لَا مَا اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ ۖ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ)۱۰و پشت سرشان دوزخ است; و هرگز آنچه را به دست آورده اند آنها را (از عذاب الهى) رهایى نمى بخشد، و نه اولیایى که غیر از خدا براى خود برگزیدند; (مایه نجاتشان خواهند بود); و عذاب بزرگى براى آنهاست!
(هَٰذَا هُدًی ۖ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِیمٌ)۱۱این (قرآن) مایه هدایت است; و کسانى که به آیات پروردگارشان کافر شدند، عذابى سخت و دردناک دارند!
(اللَّهُ الَّذِی سَخَّرَ لَکُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِیَ الْفُلْکُ فِیهِ بِأَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)۱۲خداوند کسى است که دریا را مسخّرِ شما کرد تا کشتیها به فرمانش در آن حرکت کنند و از فضل او بهره گیرید، شاید شکر (نعمتهایش را) به جا آورید.
(وَ سَخَّرَ لَکُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مِّنْهُ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ)۱۳او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه را از جانب خویش مسخّر شما ساخته; در این نشانه هاى (مهمّى) است براى کسانى که اندیشه مى کنند.
