(فَلَمَّا أَسْلَمَا وَ تَلَّهُ لِلْجَبِینِ )۱۰۳هنگامى که هر دو تسلیم (فرمان الهى) شدند و ابراهیم پیشانى او را بر خاک نهاد،
(وَ نَادَیْنَاهُ أَن یَا إِبْرَاهِیمُ )۱۰۴او را ندا دادیم که: «اى ابراهیم!
(قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیَا ۚ إِنَّا کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ )۱۰۵آن رویا را تحقق بخشیدى (و آماده قربانى فرزند شدى).» ما این گونه، نیکوکاران را پاداش مى دهیم.
(إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِینُ )۱۰۶به یقین این همان امتحان آشکار است.
(وَ فَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ )۱۰۷ما قربانى عظیمى را فداى او کردیم،
(وَ تَرَکْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ)۱۰۸و نام نیک او را در امتهاى بعد باقى نهادیم.
(سَلَامٌ عَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ )۱۰۹سلام بر ابراهیم!
(کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ )۱۱۰این گونه نیکوکاران را پاداش مى دهیم.
(إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ )۱۱۱چراکه او از بندگان با ایمان ما بود.
(وَ بَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِیًّا مِّنَ الصَّالِحِینَ )۱۱۲ما او را به اسحاق ـ پیامبرى از شایستگان ـ بشارت دادیم.
(وَ بَارَکْنَا عَلَیْهِ وَ عَلَیٰ إِسْحَاقَ ۚ وَ مِن ذُرِّیَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِینٌ )۱۱۳ما به او و اسحاق برکت دادیم; و از دودمان آن دو، افرادى بودند نیکوکار ولى افرادى آشکارا به خود ستم کردند.
(وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَیٰ مُوسَیٰ وَ هَارُونَ )۱۱۴ما به موسى و هارون نعمت بخشیدیم.
(وَ نَجَّیْنَاهُمَا وَ قَوْمَهُمَا مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ )۱۱۵و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات دادیم.
(وَ نَصَرْنَاهُمْ فَکَانُوا هُمُ الْغَالِبِینَ )۱۱۶و آنها را یارى کردیم تا بر دشمنان خود پیروز شدند.
(وَ آتَیْنَاهُمَا الْکِتَابَ الْمُسْتَبِینَ )۱۱۷ما به آن دو، کتاب روشنى بخشى دادیم،
(وَ هَدَیْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ )۱۱۸و آن دو را به راه راست هدایت نمودیم.
(وَ تَرَکْنَا عَلَیْهِمَا فِی الْآخِرِینَ )۱۱۹و نام نیکشان را در اقوام بعد باقى گذاردیم.
(سَلَامٌ عَلَیٰ مُوسَیٰ وَ هَارُونَ )۱۲۰سلام بر موسى و هارون!
(إِنَّا کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ )۱۲۱ما این گونه نیکوکاران را پاداش مى دهیم.
(إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ)۱۲۲آن دو از بندگان مؤمن ما بودند.
(وَ إِنَّ إِلْیَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ )۱۲۳و (همچنین) الیاس از پیامبران (ما) بود.
(إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ )۱۲۴(به خاطر بیاور) هنگامى را که به قومش گفت: «آیا تقوا پیشه نمى کنید؟!
(أَ تَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ )۱۲۵آیا بت «بعل» را مى خوانیدو بهترین آفریدگار را رها مى سازید؟!
(اللَّهَ رَبَّکُمْ وَ رَبَّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ )۱۲۶خدایى که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست!»
