(إِنِّی وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِکُهُمْ وَ أُوتِیَتْ مِن کُلِّ شَیْءٍ وَ لَهَا عَرْشٌ عَظِیمٌ )۲۳من زنى را دیدم که بر آنان حکومت مى کند، و همه چیز به او داده شده، و (بخصوص) تخت سلطنتى بزرگى دارد!
(وَجَدتُّهَا وَ قَوْمَهَا یَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لَا یَهْتَدُونَ)۲۴او و قومش را دیدم که براى خورشید سجده مى کنند نه براى خدا; و شیطان اعمالشان را در نظرشان جلوه داده، و آنها را از راه (حق) بازداشته; از این رو هدایت نمى شوند
(أَلَّا یَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی یُخْرِجُ الْخَبْءَ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ یَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَ مَا تُعْلِنُونَ )۲۵تا براى خداوندى سجده کنند که آنچه را در آسمانها و زمین پنهان است خارج (و آشکار) مى سازد، و آنچه را پنهان مى دارید یا آشکار مى کنید مى داند؟!
(اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ)۩۲۶خداوند یگانه اى که معبودى جز او نیست، و پروردگار عرش عظیم است».
(قَالَ سَنَنظُرُ أَ صَدَقْتَ أَمْ کُنتَ مِنَ الْکَاذِبِینَ )۲۷(سلیمان) گفت: «تحقیق مى کنیم ببینیم آیا راست گفتى یا از دروغگویان هستى.
(اذْهَب بِّکِتَابِی هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَیْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا یَرْجِعُونَ )۲۸این نامه مرا ببر و آن را بر آنان بیفکن; سپس برگرد (و در گوشه اى توقّف کن) ببین آنها چه عکس العملى نشان مى دهند.
(قَالَتْ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ إِنِّی أُلْقِیَ إِلَیَّ کِتَابٌ کَرِیمٌ )۲۹(ملکه سبا) گفت: «اى اشراف! نامه پرارزشى به سوى من افکنده شده!
(إِنَّهُ مِن سُلَیْمَانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ )۳۰این نامه از سلیمان است، و چنین است: به نام خداوند بخشنده مهربان.
(أَلَّا تَعْلُوا عَلَیَّ وَ أْتُونِی مُسْلِمِینَ )۳۱توصیه من این است که نسبت به من برترى جویى نکنید، و به سوى من آیید در حالى که تسلیم (حق) هستید.»
(قَالَتْ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِی فِی أَمْرِی مَا کُنتُ قَاطِعَةً أَمْرًا حَتَّیٰ تَشْهَدُونِ )۳۲(سپس) گفت: «اى اشراف! نظر خود را در این امر مهمّ به من بازگو کنید، که من درباره هیچ کار مهمى، بدون حضور (و مشورت) شما تصمیم نگرفته ام.»
(قَالُوا نَحْنُ أُولُو قُوَّةٍ وَ أُولُو بَأْسٍ شَدِیدٍ وَ الْأَمْرُ إِلَیْکِ فَانظُرِی مَاذَا تَأْمُرِینَ)۳۳گفتند: «ما داراى نیروى زیاد و قدرت جنگى فراوان هستیم، ولى فرمان با توست; ببین چه دستور مى دهى.»
(قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوکَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیَةً أَفْسَدُوهَا وَ جَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً ۖ وَ کَذَٰلِکَ یَفْعَلُونَ )۳۴گفت: «پادشاهان هنگامى که وارد منطقه آبادى شوند آن را به فساد و تباهى مى کشند، و عزیزان آن جا را ذلیل مى کنند; (آرى) روش آنان همواره این گونه است.
(وَ إِنِّی مُرْسِلَةٌ إِلَیْهِم بِهَدِیَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ )۳۵و من (اکنون جنگ را صلاح نمى بینم،) هدیه گرانبهایى براى آنان مى فرستم تا ببینم فرستادگان من چه خبر مى آورند (تا از این طریق آنها را بیازمایم).»
