• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هَدیَّه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: هَدیَّه (قاموس قرآن (جلد ۷))
مقالات مرتبط: هدیه.


هَدیَّه (به فتح‌ هاء و کسر دال) از واژگان قرآن کریم به معنای لطف و مرحمت بعضی به بعضی‌ است.
این واژه فقط یک‌بار در قرآن مجید به کار رفته است.


هَدِیَّة
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۵۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۴۰.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۴۷۴.    
به معنای لطف و مرحمت بعضی به بعضی‌ است.
هدیّه را چنان‌که از مفردات به دست می‌آید از آن هدیّه گویند که لطف و مرحمتی است از بعضی به بعضی‌.
[۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۴۰.    


به موردی از هَدِیَّة که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - بِهَدِیَّةٍ (آیه ۲۷ سوره نمل)

(وَ اِنِّی مُرْسِلَةٌ اِلَیْهِمْ‌ بِهَدِیَّةٍ فَناظِرَةٌ بِمَ یَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ‌)
[۵] نمل/سوره۲۷، آیه۳۵.    

«من تحفه‌ای به آن‌ها خواهم فرستاد تا ببینم فرستادگان با چه بر می‌گردند.»
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۱۴.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۶۱.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۰۶.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۴۵.    


این واژه فقط یک‌بار در قرآن کریم به کار رفته است.
[۱۰] نمل/سوره۲۷، آیه۳۵.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۵۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۴۰.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۴۷۴.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۴۰.    
۵. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۳۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۱۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۶۱.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۰۶.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۴۵.    
۱۰. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۳۵.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هدیه»، ج۷، ص۱۵۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره نمل
جعبه ابزار