(وَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهَا مِن رُّوحِنَا وَ جَعَلْنَاهَا وَ ابْنَهَا آیَةً لِّلْعَالَمِینَ )۹۱و (به یاد آور) زنى را که دامان خود را پاک نگه داشت; و ما از روح خود در او دمیدیم; و او و پسرش
مسیح را نشانه (و معجزه) بزرگى براى جهانیان قرار دادیم.
(إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاعْبُدُونِ )۹۲این است امّت شما که همگى امّت واحدى بودند (و پیرو یک هدف); و من پروردگار شما هستم; پس مرا پرستش کنید.
(وَ تَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَیْنَهُمْ ۖ کُلٌّ إِلَیْنَا رَاجِعُونَ )۹۳و (گروهى از پیروان ناآگاه آنها) کار خود را به تفرقه در میان خود کشاندند; (سرانجام) همگى به سوى ما باز مى گردند (و جزاى کار خویش را مى بینند).
(فَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا کُفْرَانَ لِسَعْیِهِ وَ إِنَّا لَهُ کَاتِبُونَ )۹۴و هر کس عمل شایسته اى به جا آورد، در حالى که ایمان داشته باشد، کوشش او بدون پاداش نخواهد بود; و ما اعمال او را (براى پاداش) مى نویسیم.
(وَ حَرَامٌ عَلَیٰ قَرْیَةٍ أَهْلَکْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا یَرْجِعُونَ )۹۵و حرام است بر شهرها و آبادیهایى که (بر اثر گناه) نابودشان کردیم (که به دنیا بازگردند;) آنها هرگز باز نخواهند گشت.
(حَتَّیٰ إِذَا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُم مِّن کُلِّ حَدَبٍ یَنسِلُونَ )۹۶تا آن زمان که (راه بر) «یأجوج» و «مأجوج» گشوده شود; و آنها از هر محلّ مرتفعى بسرعت عبور کنند.
(وَ اقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِینَ کَفَرُوا یَا وَیْلَنَا قَدْ کُنَّا فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا بَلْ کُنَّا ظَالِمِینَ )۹۷و وعده حق (و رستاخیز) نزدیک شود; در آن هنگام چشمهاى کافران (از وحشت) از حرکت باز مى ماند; (مى گویند:) اى واى بر ما که از این (امر) در غفلت بودیم; بلکه ما ستمکار بودیم!
(إِنَّکُمْ وَ مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ )۹۸به یقین شما و آنچه غیر خدا مى پرستید، هیزم جهنم خواهید بود; و همگى در آن وارد مى شوید.
(لَوْ کَانَ هَٰؤُلَاءِ آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا ۖ وَ کُلٌّ فِیهَا خَالِدُونَ )۹۹اگر اینها معبودهاى حقى بودند، هرگز وارد دوزخ نمى شدند; در حالى که همگى در آن جاودانه خواهند بود.
(لَهُمْ فِیهَازَفِیرٌ وَ هُمْ فِیهَا لَا یَسْمَعُونَ )۱۰۰براى آنان در آنجا ناله هاى دردناکى است و در آن چیزى نمى شنوند.
(إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَیٰ أُولَٰئِکَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ )۱۰۱(امّا) کسانى که (صالح بودند و) از قبل، وعده نیک از سوى ما به آنها داده شده از آن دور نگاهداشته مى شوند.
