گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُم الرَّحْمَٰنُ وُدًّا)۹۶به یقین کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، به زودى خداوند رحمان محبّتى براى آنان (در دلها) قرار مى دهد!
(فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا)۹۷و ما فقط قرآن را بر زبان تو آسان ساختیم براى آنکه پرهیزگاران را بوسیله آن بشارت دهى، و گروه دشمنان سرسخت را با آن انذار کنى.
(وَ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُم رِکْزًا)۹۸چه بسیار اقوام (بى ایمان و گنهکارى) را که پیش از آنان هلاک کردیم; آیا (اثرى) از هیچیک از آنها احساس مى کنى؟! یا کمترین صدایى از آنان مى شنوى؟!
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(طه)۱طه.
(مَا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَیٰ)۲ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که خود را سخت به زحمت بیفکنى!.
(إِلَّا تَذْکِرَةً لِّمَن یَخْشَیٰ)۳آن را فقط براى یادآورى کسانى که (از خدا) مى ترسند نازل ساختیم.
(تَنزِیلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَ السَّمَاوَاتِ الْعُلَی )۴(این قرآن) از سوى کسى نازل شده که زمین و آسمانهاى بلند را آفریده است.
(الرَّحْمَٰنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَیٰ)۵همان بخشنده اى که بر عرش مسلّط است.
(لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا وَ مَا تَحْتَ الثَّرَیٰ)۶از آن اوست آنچه درآسمانها، و آنچه در زمین، و آنچه میان آن دو، و آنچه در زیر خاک (پنهان) است.
(وَ إِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفَی)۷اگر آشکارا سخن بگویى (یا پنهان)، او اسرار پنهانى و پنهان تر از آن را نیز مى داند.
(اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَیٰ)۸او خداوندى یگانه است که معبودى جز او نیست; و نیکوترین نامها از آنِ اوست.
(وَ هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ مُوسَیٰ)۹و آیا خبر موسى به تو رسیده است؟
(إِذْ رَأَیٰ نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْکُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّی آتِیکُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَی النَّارِ هُدًی)۱۰هنگامى که (از دور) آتشى مشاهده کرد، و به خانواده خود گفت: «(اندکى) درنگ کنید که من آتشى دیدم; شاید شعله اى از آن براى شما بیاورم; یا بوسیله این آتش راهى پیدا کنم.»
(فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِیَ یَا مُوسَیٰ)۱۱هنگامى که نزد آتش آمد، ندا داده شد که: اى موسى!
(إِنِّی أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ ۖ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی)۱۲من پروردگار تو هستم; کفشهایت را بیرون آر، که تو در سرزمین مقدّس «طوى» هستى.
