فَلَمّا (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«
فَلَمّا» از
واژگان قرآن کریم است. این واژه، ترکیب دو واژه
«فاء» و
«لَمّا» است.
«فاء»: اهل لغت درباره آن معانى متعدّد گفته‌اند، از جمله: ۱- ترتيب، خواه ذكرى باشد يا معنوى؛ ۲- سبب.
«لَمّا»: لَمّا (به فتح لام و تشدید میم) حرف جر است و معنای آن بر سه وجه باشد: اوّل: آنکه مخصوص مضارع است و مثل «لَمْ» جزم می‌دهد و معنی آن را به ماضی قلب می‌کند و غالبا منفی آن نزدیک به حال است؛ دوم: ظرف است به معنی حینَ و یا به معنی «اِذْ» و مخصوص است به ماضی؛ سوم: حرف استثنا است به معنی «اِلّا» و بر جمله اسمیّه داخل شود.
