گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(ذَٰلِکَ مِمَّا أَوْحَیٰ إِلَیْکَ رَبُّکَ مِنَ الْحِکْمَةِ ۗ وَ لَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتُلْقَیٰ فِی جَهَنَّمَ مَلُومًا مَّدْحُورًا )۳۹این (احکام)، از حکمتهایى است که پروردگارت به تو وحى فرستاده; و هرگز معبود دیگرى با خدا قرار مده، که در جهنم افکنده مى شوى، در حالى که سرزنش شده، و رانده (درگاه خدا) خواهى بود.
(أَ فَأَصْفَاکُمْ رَبُّکُم بِالْبَنِینَ وَ اتَّخَذَ مِنَ الْمَلَائِکَةِ إِنَاثًا ۚ إِنَّکُمْلَتَقُولُونَ قَوْلًا عَظِیمًا )۴۰آیا پروردگارتان پسران را مخصوص شما ساخته، و خودش دخترانى از فرشتگان برگزیده است؟! شما سخن بزرگ (و بسیار ناروایى) مى گویید!
(وَ لَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَٰذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُوا وَ مَا یَزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُورًا )۴۱ما در این
قرآن، حقایق را به صورت هاى گوناگون بیان کردیم تا متذکّر شوند; ولى (کوردلان،) جز بر نفرتشان نمى افزاید.
(قُل لَّوْ کَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ کَمَا یَقُولُونَ إِذًا لَّابْتَغَوْا إِلَیٰ ذِی الْعَرْشِ سَبِیلًا )۴۲بگو: «اگرآنچنان که آنها مى گویند با او خدایانى بود، در این صورت، (خدایان) سعى مى کردند راهى به سوى (خداوندِ)
صاحب عرش پیدا کنند (و بر او غالب شوند).»
(سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَیٰ عَمَّا یَقُولُونَ عُلُوًّا کَبِیرًا )۴۳او منزه و برتر است از آنچه آنها مى گویند; بسیار برتر و والاتر!
(تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَن فِیهِنَّ ۚ وَ إِن مِّن شَیْءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لَٰکِن لَّا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ ۗ إنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا )۴۴آسمانهاى هفتگانه و زمین و کسانى که در آنها هستند، همه تسبیح او مى گویند; و هیچ موجودى نیست، جز آنکه، تسبیح و حمد او مى گوید; ولى شما تسبیح آنها را نمى فهمید; او داراى حلم و آمرزنده است.
(وَ إِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَیْنَکَوَ بَیْنَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا)۴۵و هنگامى که
قرآن مى خوانى، میان تو و آنها که به آخرت ایمان نمى آورند، حجاب ناپیدایى قرار مى دهیم;
(وَ جَعَلْنَا عَلَیٰ قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرًا ۚ وَ إِذَا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلَیٰ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا)۴۶و بر دلهایشان (به سبب بى ایمانى و لجاجت) پوششهایى مى نهیم، تا آن را نفهمند; و در گوشهایشان سنگینى قرار مى دهیم. و هنگامى که پروردگارت را در
قرآن به یگانگى یاد مى کنى، آنها با حال نفرت پشت مى کنند و از توروى بر مى گردانند.
(نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ یَسْتَمِعُونَ إِلَیْکَ وَ إِذْ هُمْ نَجْوَیٰ إِذْ یَقُولُ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَّسْحُورًا)۴۷هنگامى که به سخنان تو گوش فرا مى دهند، ما بهتر مى دانیم براى چه گوش فرا مى دهند; (و همچنین) در آن هنگام که با هم نجوا مى کنند; آنگاه که ستمکاران مى گویند: «شما تنها از مردى افسون شده، پیروى مى کنید.»
(انظُرْ کَیْفَ ضَرَبُوا لَکَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا یَسْتَطِیعُونَ سَبِیلًا)۴۸ببین چگونه براى تو مَثَلها زدند; در نتیجه گمراه شدند، و نمى توانند راه حق را پیدا کنند.
(وَ قَالُوا أَإِذَا کُنَّا عِظَامًا وَ رُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِیدًا)۴۹و گفتند: «آیا هنگامى که ما، استخوانهاى پوسیده و پراکنده اى شدیم، دگر بار با آفرینش تازه اى برانگیخته خواهیم شد؟!»
