گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ مِنْهُم مَّن یَنظُرُ إِلَیْکَ ۚ أَفَأَنتَ تَهْدِی الْعُمْیَ وَ لَوْ کَانُوا لَا یُبْصِرُونَ)۴۳و گروهى از آنان، به سوى تو مى نگرند (امّا گویى هیچ نمى بینند)! آیا تو مى توانى کوران را هدایت کنى، هرچند نبینند؟!
(إِنَّ اللَّهَ لَا یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْئًا وَ لَٰکِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ)۴۴خداوندهیچ به مردم ستم نمى کند; ولى این مردمند که به خویشتن ستم مى کنند.
(وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ کَأَن لَّمْ یَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ یَتَعَارَفُونَ بَیْنَهُمْ ۚ قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ وَ مَا کَانُوا مُهْتَدِینَ)۴۵(به یاد آور) روزى را که (خداوند) آنها را جمع خواهد کرد; آنچنان که (احساس مى کنند) گویى جز ساعتى از روز، (در دنیا) توقّف نکردند; به آن مقدار که یکدیگر را (ببینند و) بشناسند. به یقین آنها که لقاى خداوند (و روز رستاخیز) را تکذیب کردند، زیان بردند وهدایت نیافتند.
(وَ إِمَّا نُرِیَنَّکَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّکَ فَإِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللَّهُ شَهِیدٌ عَلَیٰ مَا یَفْعَلُونَ)۴۶اگر ما، پاره اى از مجازاتهایى را که به آنها وعده مى دهیم، به تو نشان دهیم، و یا (پیش از آن که گرفتار عذاب شوند،) تو را از دنیا ببریم، در هر حال، بازگشتشان به سوى ماست; و خداوند بر آنچه آنها انجام مى دادند گواه است.
(وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِیَ بَیْنَهُم بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ)۴۷براى هر امّتى، پیامبرى است; هنگامى که پیامبرشان به سوى آنان بیاید، بعدالت در میان آنها داورى مى شود; و ستمى به آنها نخواهد شد.
(وَ یَقُولُونَ مَتَیٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ)۴۸و مى گویند: «اگر راست مى گویید، این وعده (مجازات) کى خواهد بود؟»
(قُل لَّا أَمْلِکُ لِنَفْسِی ضَرًّا وَ لَا نَفْعًا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ لِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۚ إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَلَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَ لَا یَسْتَقْدِمُونَ)۴۹بگو: «من (حتّى) براى خودم، مالک زیان و سودى نیستم، (تا چه رسد براى شما;) مگر آنچه خدا بخواهد. (این مقدار مى دانم که) براى هر قومى، اجلى (معین) است; هنگامى که اجل آنها فرا رسد، (و فرمان مجازات یا مرگشان صادر شود،) نه ساعتى تأخیر مى کنند، و نه پیشى مى گیرند.
(قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُهُ بَیَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ)۵۰بگو: «به من خبر بدهید اگر مجازات او، شب هنگام یا در روز به سراغ شما آید (، آیا مى توانید آن را از خود دفع کنید؟!)» پس مجرمان براى چه چیزى عجله مى کنند؟!
(أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنتُم بِهِ ۚ آلْآنَ وَ قَدْ کُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ)۵۱آیا پس از آنکه (عذاب) واقع شد، آنگاه به آن ایمان مى آورید؟! (به شما گفته مى شود:)، حالا (چه سودى دارد)؟! در حالى که قبلاً براى آن عجله مى کردید!
(ثُمَّ قِیلَ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا بِمَا کُنتُمْ تَکْسِبُونَ)۵۲سپس به کسانى که ستم کردند گفته مى شود: «عذاب ابدى رابچشید! آیا جز به آنچه انجام مى دادید کیفر داده مى شوید؟!»
(وَ یَسْتَنبِئُونَکَ أَحَقٌّ هُوَ ۖ قُلْ إِی وَ رَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ ۖ وَ مَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ)۵۳از تو مى پرسند: «آیا آن (وعده مجازات الهى) حقّ است؟» بگو: «آرى، به پروردگارم سوگند، قطعاً حق است; و شما نمى توانید (از مجازات الهى) فرار کنید.»