• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۳۵۷ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



أسلوب مواجهة الدنيا

وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
و آن حضرت فرمود:

«يَا أيُّها النَّاسُ،»۱
ای‌ مردم،



«مَتَاعُ الدُّنْیَا حُطَامٌ مُوبِیءٌ،»۲
کالای‌ دنیا گیاهی‌ است خشک و وباخیز،



«فَتَجَنَّبُوا مَرْعَاهُ۳
از چراگاه آن بپرهیزید!



«قُلْعَتُهَا أَحْظَی مِنْ طُمَأْنِینَتِهَا،»۴
چه اینکه دل کندن از آن لذت بخش تر از اعتماد به آن است،



«وَ بُلْغَتُهَا أَزْکَی مِنَ ثَرْوَتِهَا،»۵
و به اندازه برداشت کردن ازدنیا پاکیزه تر از اندوختن آن است،



«حُکِمَ عَلَى مُکْثِرٍ مِنْهَا بِالْفَاقَةِ،»۶
بر آن که به افزون کردن ثروت اقدام کند حکم به تهیدستی‌ شده،



«وَ أُعیِنَ مَنْ غَنِیَ عَنْهَا بِالرَّاحَةِ،»۷
و آن که درآن کوس بی‌ نیازی‌ زده به آسایشش کمک گشته.



«مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا أَعْقَبَتْ نَاظِرَیْهِ کَمَهاً،»۸
آن را که زیور دنیا به شگفتی‌ اندازد کوردلی‌ از پی‌ درآید،



«وَ مَنِ اسْتَشْعَرَ الشَّغَفَ بِهَا مَلَأَتْ ضَمِیرَهُ أَشْجَاناً،»۹
و آن که عشقش را به دل گیرد خاطرش را از اندوهها پر کند



«لَهُنَّ رَقْصٌ عَلى سُوَیْدَاءِ قَلْبِهِ،»۱۰
که برای‌ آن اندوهها در سویدای‌ قلبش خلجان است،



«هَمٌّ یَشْغَلُهُ،»۱۱
اندوهی‌ مشغولش دارد،



«وَ غَمٌّ یَحْزُنُهُ،»۱۲
و غمی‌ محزونش کند،



«كَذلِكَ حَتَّى یُؤْخَذَ بِکَظَمِهِ»۱۳
چنین است تا نَفَس گلوگیرش شود



«فَیُلْقَی بِالْفَضاءِ،»۱۴
و او را به بیابان اندازند،



«مُنْقَطِعاً أَبْهَرَاهُ،»۱۵
در حالی‌ که رگهای‌ حیاتش قطع شده،



«هَیِّناً عَلى اللهِ فَناؤُهُ، وَ عَلَى الْإِخْوَانِ إِلْقَاؤهُ۱۶
نابود کردنش بر خدا، و انداختنش به گورستان برای‌ دوستان آسان است.



«وَ إِنَّمَا یَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْیَا بَعَیْنِ الْإِعْتِبَارِ،»۱۷
مؤمن با دیده عبرت به دنیا می‌ نگرد،



«وَ یَقْتاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الْإِضْطِرَارِ،»۱۸
و از آن از باب اضطرار به اندازه شکم برمی‌ دارد،



«وَ یَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ الْمَقْتِ وَ الْإِبْغَاضِ،»۱۹
و وصف دنیا را به گوش خشم و دشمنی‌ می‌ شنود.



«إِنْ قِیلَ أَثْری قِیلَ أَکْدَی۲۰
اگر بگویند ثروتمند شد بعد از اندکی‌ می‌ گویند به تهیدستی‌ نشست،



«وَ إِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ۲۱
و اگر به بودنش شاد شوند به مرگش اندوهگین گردند.



«هذَا وَ لَمْ یَأْتِهِمْ یَوْمٌ فِيهِ یُبْلِسُونَ۲۲
این است وضع دنیا، و هنوز اهل دنیا را روزی‌ که در آن نومید شوند نیامده!




جعبه ابزار