طمن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَمْن (به فتح طاء و سکون میم) و
اِطمینان از
واژگان نهج البلاغه به معنای سکون و آرامش خاطر است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا طلبی و... از این واژه استفاده نموده است.
طَمْن و
اِطمینان به معنای سکون و آرامش خاطر آمده است.
راغب گوید: آن آرامش خاطر بعد از پریشانی است.
«طمأنینه» نیز به معنی اطمینان است.
«طَأْمَنَ الشي‌ءَ» یعنی شی‌ء را آرام کرد و پایین آورد.
• امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف آن‌که دنیا را با کار
آخرت به دست می‌آورد فرموده است:
«قَدْ طَامَنَ مِنْ شَخْصِهِ، وَقَارَبَ مِنْ خَطْوِهِ... وَاتَّخَذَ سِتْرَ اللهِ ذَرِيعَةً إِلَى المَعْصِيَةِ.» یعنی نفس خود را پایین آورده (ذلیل کرده) قدم‌هایش را نزدیک هم نموده و پرده‌پوشی
خدا را وسیله
گناه قرار داده است.
(شرح‌های خطبه:
)
«وَاطْمَأَنَّتْ صِفَاتُهُمْ» یعنی سنگ‌ها و زیر پاهایشان آرام و محکم گردید.
(شرح‌های خطبه:
)
در
حکمت ۳۸۴ فرموده:
«وَالطُّمَأْنِينَةُ إِلَى كُلِّ أَحَد قَبْلَ الاِْخْتِبَار عَجْزٌ» «اطمینان به هر کس پیش از
امتحان او ناتوانی است.»
(شرح‌های خطبه:
)
این ماده سیزده بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طمن»، ج۲، ص۶۸۳.
