• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَطمَئِنّ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَطمَئِنّ:(اَلا بِذِکْرِ اللَّهِ‌ تَطْمَئِنُ‌ الْقُلوبُ)
«تَطمَئِنّ» از مادّه طَمْن (به فتح طاء و سکون میم) و اِطمینان به معنای سکون و آرامش خاطر است.
خداوند به عنوان يک قاعده كلى و اصل جاويدان و فراگير فرموده است: آگاه باشيد با یاد خدا دل‌ها آرامش مى‌گيرد.
به طور كلى آرامش و دلهره، نقش بسيار مهمى در سلامت و بیماری فرد و جامعه و سعادت و بدبختى انسان‌ها دارد، و چيزى نيست كه بتوان از آن به آسانى گذشت و به همين دلیل تا كنون كتاب‌هاى زيادى نوشته شده كه موضوع آن‌ها فقط نگرانى و راه مبارزه با آن، و طرز بدست آوردن آرامش است. تاریخ بشر پر است از صحنه‌هاى غم‌انگيزى كه انسان براى تحصيل آرامش به هر چيز دست انداخته و در هر وادى گام نهاده، و تن به انواع اعتيادها داده است. ولى قرآن با يک جمله كوتاه و پرمغز، مطمئن‌ترين و نزديک‌ترين راه را نشان داده و مى‌گويد: بدانيد كه ياد خدا آرام‌بخش دل‌ها است.



به موردی از کاربرد «تَطمَئِنّ» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - تَطمَئِنّ (آیه ۲۸ سوره رعد)

(الَّذينَ آمَنواْ وَ تَطْمَئِنُّ قُلوبُهُم بِذِكْرِ اللّهِ أَلا بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلوبُ) «همان كسانى كه ایمان آورده‌اند، و دل‌هايشان به ياد خدا مطمئن و آرام است؛ آگاه باشيد، تنها با ياد خدا دل‌ها آرام مى‌گيرد.»

۱.۲ - تَطمَئِنّ در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: اطمينان به معناى سکون و آرامش است، و اطمينان به چيزى به اين است كه آدمى با آن دل‌گرم و خاطر جمع شود. و از ظاهر سياق برمى‌آيد كه صدر آيه بيان ذيل آيه قبل است، يعنى بيان جمله من اناب، و مى‌فهماند انابه همان ايمان و اطمينان قلب است با ذکر خدا، البته اين از ناحيه عبد است كه او را آماده و مستعد مى‌سازد براى اين‌كه مشمول عنایت و عطیه الهى گردد، هم چنان كه فسق و اعراض از حق در طرف ضلالت، خود زمينه را آماده براى اضلال خدايى مى‌كند.

۱. رعد/سوره۱۳، آیه۲۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۲۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۷۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۲۱۱.    
۵. رعد/سوره۱۳، آیه۲۸.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۲.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۸۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۱، ص۳۵۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۶۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۴۷.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تطمئن»، ج۳، ص ۳۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره رعد | لغات قرآن




جعبه ابزار