• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بلس (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: بلس (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: بلس (مفردات‌قرآن)، یُبْلِسُ (لغات‌قرآن).


بَلَس (به فتح باء و لام) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای یأس و ناامیدی، تحیر و سرگردانی می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص انسان‌های ناامید از این واژه استفاده نموده است.


بَلَس به معنای یاس و نامیدی، تحیر و سرگردانی آمده است.
«ابلاس»: به معنی یاس است. چنان‌که طبرسی ذیل آیه ۱۲ سوره روم
[۱] روم/سوره۳۰، آیه۱۲.    
فرموده است به معنی تحیر و حیرت نیز آید.
[۲] شیخ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ط دار المعرفة)، ج۸، ص۴۶۶.    
در قاموس نیز آمده است: «ابلس: یاس و تحیّر.»
[۳] قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۲۵.    


امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی فرموده است: «هذا و لم یاتهم یوم فیه یبلسون»
[۴] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۹، حکمت۲۶۷.    
و نیز خطبه ۱۹۰.
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۱، خطبه۱۹۰.    

همچنین درباره میّت فرموده است: «ثم ادرج فی اکفانه مبلسا و جذب منقادا سلسا؛
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۳، خطبه۸۳.    
ناامید و متحیّر در کفن‌هایش پیچیده شده و به طور تسلیم شده و به آسانی به طرف قبر کشیده شد.»

این واژه سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ روم/سوره۳۰، آیه۱۲.    
۲. ↑ شیخ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ط دار المعرفة)، ج۸، ص۴۶۶.    
۳. ↑ قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۲۵.    
۴. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۹، حکمت۲۶۷.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۱، خطبه۱۹۰.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۳، خطبه۸۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلس»، ص۱۵۲-۱۵۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار