• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۷۱ قرآن کریم سوره نوح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُم مِّدْرَارًا)۱۱
تا بارانهاى پربرکت آسمان را پى در پى بر شما فرو فرستد،


(وَ یُمْدِدْکُم بِأَمْوَالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَل لَّکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَل لَّکُمْ أَنْهَارًا)۱۲
و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغهاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختیارتان قرار دهد.


(مَّا لَکُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا )۱۳
چرا شما براى خدا عظمت قائل نیستید؟!


(وَ قَدْخَلَقَکُمْ أَطْوَارًا)۱۴
در حالى که شما را در مراحل مختلف آفرید (تا از نطفه به صورت انسان کامل رسیدید).


(أَلَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا)۱۵
آیا نمى دانید چگونه خداوند هفت آسمان را برفراز یکدیگر آفریده است،


(وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورًا وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا)۱۶
و ماه را در میان آن ها مایه روشنایى، و خورشید را چراغ فروزانى قرارداده است؟!


(وَ اللَّهُ أَنبَتَکُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا)۱۷
و خداوندشما را همچون گیاهى از زمین رویانید،


(ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَ یُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجًا)۱۸
سپس شما را به زمین باز مى گرداند، و بار دیگر شما را خارج مى سازد.


(وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا)۱۹
و خداوند زمین را براى شما فرش گسترده اى قرار داد،


(لِّتَسْلُکُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا )۲۰
تا از راههاى وسیع و درّه هاى آن بگذرید (و به هر جا مى خواهید بروید).


(قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِی وَ اتَّبَعُوا مَن لَّمْ یَزِدْهُ مَالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا)۲۱
نوح (بعد از نومیدى از هدایت آنان) گفت: «پروردگارا! آنها نافرمانى من کردند و از کسانى پیروى نمودند که اموال و فرزندانشان چیزى جز زیانکارى بر آنها نیفزوده است.


(وَ مَکَرُوا مَکْرًا کُبَّارًا)۲۲
و (این رهبران گمراه) مکر عظیمى به کار بردند،


(وَ قَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَ لَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لَا سُوَاعًا وَ لَا یَغُوثَ وَ یَعُوقَ وَ نَسْرًا)۲۳
و گفتند: دست از معبودان خود برندارید (بخصوص) بتهاى «ودّ»، «سُواع»، «یَغُوث»، «یعوق» و «نسر» را رها نکنید.


(وَ قَدْ أَضَلُّوا کَثِیرًا ۖ وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا ضَلَالًا)۲۴
و آنها بسیارى را گمراه کردند. خداوندا، ستمکاران را جز گمراهى میفزا!»


(مِّمَّا خَطِیئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ یَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا)۲۵
(آرى، سرانجام) همگى بخاطر گناهانشان غرق شدند و در آتش دوزخ وارد گشتند، و جز خدا یاورانى براى خود نیافتند.


(وَ قَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَی الْأَرْضِ مِنَ الْکَافِرِینَ دَیَّارًا)۲۶
وح گفت: «پروردگارا! هیچ کس از کافران را بر روى زمین باقى مگذار!


(إِنَّکَ إِن تَذَرْ هُمْ یُضِلُّوا عِبَادَکَ وَ لَا یَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًاکَفَّارًا)۲۷
چرا که اگر آنها را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه مى کنند و جز نسلى فاجر و کافر به دنیا نمى آورند.


(رَّبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا)۲۸
پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و همه کسانى را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان با ایمان را بیامرز; و ستمکاران را جز هلاکت میفزا!»




جعبه ابزار