گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(لَقَدْ کَانَ لِسَبَإٍ فِی مَسْکَنِهِمْ آیَةٌ ۖ جَنَّتَانِ عَن یَمِینٍ وَ شِمَالٍ ۖ کُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّکُمْ وَ اشْکُرُوا لَهُ ۚ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ )۱۵براى قوم «سبا» در محل سکونتشان نشانه اى (از قدرت الهى) بود: دو باغ (بزرگ با میوه هاى فراوان) از راست و چپ (رودخانه عظیم; و به آنها گفتیم:) از روزى پروردگارتان بخورید وشکر او را به جا آورید; شهرى است پاک و پاکیزه، و پروردگارى آمرزنده (و مهربان).
(فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ سَیْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَیْهِمْ جَنَّتَیْنِ ذَوَاتَیْ أُکُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَیْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِیلٍ )۱۶امّا آنها (از خدا) روى گردان شدند، و ما سیل ویرانگر را بر آنان فرستادیم، و دو باغ (پر برکت) شان را به دو باغ (بى ارزش) با میوه هاى تلخ و درختان «شوره گز» و اندکى درخت سدر مبدّل ساختیم.
(ذَٰلِکَ جَزَیْنَاهُم بِمَا کَفَرُوا ۖ وَ هَلْ نُجَازِی إِلَّا الْکَفُورَ )۱۷این کیفر را بخاطر کفرانشان به آنها دادیم; و آیا ما کسى جز افراد کفران کننده را مجازات مى کنیم؟!
(وَ جَعَلْنَا بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْقُرَی الَّتِی بَارَکْنَا فِیهَا قُرًی ظَاهِرَةً وَ قَدَّرْنَا فِیهَا السَّیْرَ ۖ سِیرُوا فِیهَا لَیَالِیَ وَ أَیَّامًا آمِنِینَ )۱۸و میان آنها و شهرهایى که برکت داده بودیم، آبادیهاى آشکارى (بر سر راهشان) قرار دادیم; و سفر در میان آنها را بطور متناسب (با فاصله نزدیک) مقرّر داشتیم; (و به آنان گفتیم:) شبها و روزها در این آبادیهابا ایمنى (کامل) سفر کنید.
(فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا وَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَ مَزَّقْنَاهُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ )۱۹ولى (این ناسپاسان) گفتند: «پروردگارا! میان سفرهاى ما دورى بیفکن» (تا بینوایان نتوانند دوش به دوش اغنیا سفر کنند. و اینگونه) به خویشتن ستم کردند; و ما آنان را داستانهایى (براى عبرت دیگران) قرار دادیم و جمعیّتشان را به طور کامل متلاشى ساختیم; در این ماجرا، نشانه هاى عبرتى براى هر صبور شکرگزار است.
(وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ )۲۰(آرى) به یقین، ابلیس گمان خود را در باره آنها محقّق ساخت که همگى از او پیروى کردند جز گروه اندکى از مؤمنان.
(وَ مَا کَانَ لَهُ عَلَیْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِی شَکٍّ ۗ وَ رَبُّکَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ حَفِیظٌ )۲۱او هیچ سلطه اى بر آنان نداشت جز براى این که مؤمنان به آخرت را از آنها که درباره آن شک هستند مشخص سازیم; و پروردگار تو، نگاهبان همه چیز است.
(قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ ۖ لَا یَمْلِکُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ لَا فِی الْأَرْضِ وَ مَا لَهُم فِیهِمَا مِن شِرْکٍ وَ مَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِیرٍ )۲۲بگو: «کسانى را که غیر از خدا (معبود خود) مى پندارید بخوانید! (آنها هرگز گرهى از کار شما نمى گشایند، چرا که) آنها به اندازه ذرّه اى در آسمانها و زمین مالک نیستند، و نه در (خلقت و مالکیّت) آنها شریکند، و نه یاور او (در آفرینش) بودند».
ر
