• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۴۰۷ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



شرائط الاستغفار

وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ) لِقائِل قالَ بِحَضْرَتِهِ: «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ»:
کسی‌ در محضرش گفت: «اَسْتَغْفراللّه» فرمود:

«ثَکِلَتْکَ أُمُّکَ،»۱
مادر به عزایت بنشیند،



«أَتَدْرِی مَا الْإِسْتِغْفَارُ؟»۲
می‌ دانی‌ استغفار چیست؟



«إنَّ الْإِسْتِغْفَارَ دَرَجَةُ الْعِلِّیِّینَ،»۳
استغفار مقام مردم بلندمرتبه است،



«وَ هُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَى سِتَّةِ مَعَان:»۴
و آن نامی‌ است که آن را شش معناست:



«أَوَّلُهَا: النَّدَمُ عَلَى مَا مَضَی۵
اول پشیمانی‌ از گناه انجام گرفته،



«وَ الثَّانِی: الْعَزْمُ عَلَى تَرْکِ الْعَوْدِ إِلَيْهِ أَبَداً۶
دوم تصمیم بر ترک گناه در آینده،



«وَ الثَّالِثُ: أَنْ تُؤَدِّیَ إِلَى الْمَخْلُوقِینَ حُقُوقَهُمْ»۷
سوم پرداخت حقوق مردم



«حَتَّى تَلْقَی اللهَ (عزّوجلّ) أَمْلَسَ لَيْسَ عَلَيْكَ تَبِعَةٌ۸
تا خدا را ملاقات کنی‌ و حقی‌ از مردم بر عهده ات نباشد.



«وَ الرَّابِعُ: أَنْ تَعْمِدَ إِلَى كُلِّ فَرِیضَة عَلَيْكَ ضَیَّعْتَهَا فَتُؤَدِّیَ حَقَّهَا۹
چهارم اراده بر ادای‌ هر حق واجبی‌ که آن را ضایع کرده ای‌ و آن را بپردازی‌.



«وَ الْخَامِسُ: أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمِ الَّذِي نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِیبَهُ بالْأَحْزَانِ،»۱۰
پنجم همّت بر آب کردن گوشتی‌ که از حرام بر وجودت روییده با اندوه بر گذشته



«حَتَّى یَلْصِقَ الْجِلْدُ بِالْعَظْمِ،»۱۱
تا جایی‌ که پوست را به استخوان بچسبانی‌



«وَ یَنْشَأَ بَيْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِیدٌ۱۲
و بین آنها گوشت جدید روید.



«وَ السَّادِسُ: أَنْ تُذِیقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ»۱۳
ششم چشاندن رنج عبادت بر بدن



«كَمَا أَذَقْتَهُ حَلاَوَةَ الْمَعْصِیَةِ۱۴
چنانکه شیرینی‌ گناه را بر آن چشاندی‌



«فَعِنْدَ ذلِكَ تَقُولُ: أَسْتَغْفِرُ اللهَ۱۵
آن گاه می‌ گویی‌: اَسْتَغْفِرُ اللّهَ.




جعبه ابزار