• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سحت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سحت (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: سحت (مفردات‌قرآن)، سُحْت (لغات‌قرآن).


سُحْت (به ضم سین و سکون حاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای حرام و هر كسب قبيح است. این کلمه دو بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


سُحْت
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۱۸.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۲۰۴.    
(بر وزن قفل و عنق) به معنای حرام و هر كسب قبيح است. چنان كه در اقرب الموارد گفته است.
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۶۳۰.    


حضرت علی (علیه‌السلام) از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) نقل كرده كه درباره بعضى فرمود: «فَيَسْتَحِلُّونَ الْخَمْرَ بِالنَّبِيذِ وَالسُّحْتَ بِالْهَدِيَّةِ وَالرِّبَا بِالْبَيْعِ»
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۶۵، خطبه ۱۵۴.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۲۰، خطبه ۱۵۶.    
«خمر را نبيذ ناميدن و حرام را با هديه ناميدن و ربا در با خريد و فروش ناميدن حلال مى‌كنند.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۷۹.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۸۲.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۱۵۶.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۹۹.    
[۱۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۰۵.    
)
و نيز درباره توبه آمده است. «أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمِ الَّذِي نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِيبَهُ بالاَْحْزَانِ حَتَّى يَلْصِقَ الْجِلْدُ بِالْعَظْمِ وَيَنْشَأَ بَيْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِيدٌ»
[۱۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۸۰، حکمت ۴۰۷.    
[۱۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۵۳، حکمت ۴۱۷.    
[۱۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۵۰، حکمت ۴۱۷.    
(آن كه گوشت‌هايى كه در اثر حرام بر اندامت روييده، با اندوه بر گناه آب كنى تا چيزى از آن باقى نماند و گوشت تازه به جاى آن برويد.)
[۱۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۱، حکمت ۴۱۷.    
[۱۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۲.    
(شرح‌های حکمت:
[۱۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۲.    
[۱۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۳۶۶.    
[۲۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۹۶.    
[۲۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۵۶.    
)

این کلمه دو بار در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۲۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
[۲۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۸۰، حکمت ۴۰۷.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۱۸.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۲۰۴.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۶۳۰.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۶۵، خطبه ۱۵۴.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۲۰، خطبه ۱۵۶.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۷۹.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۸۲.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۱۵۶.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۹۹.    
۱۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۰۵.    
۱۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۸۰، حکمت ۴۰۷.    
۱۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۵۳، حکمت ۴۱۷.    
۱۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۵۰، حکمت ۴۱۷.    
۱۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۱، حکمت ۴۱۷.    
۱۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۲.    
۱۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۲.    
۱۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۳۶۶.    
۲۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۹۶.    
۲۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۵۶.    
۲۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
۲۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۸۰، حکمت ۴۰۷.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سحت»، ج ۱، ص۵۱۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 407 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 156 نهج البلاغه
جعبه ابزار