• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سُحْت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سُحْت (به ضم سین و سکون حاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای حرام و هر كسب قبيح است. این کلمه دو بار در نهج‌ البلاغه آمده است.



سُحْت (بر وزن قفل و عنق) به معنای حرام و هر كسب قبيح است. چنان كه در اقرب الموارد گفته است.


حضرت علی (علیه‌السلام) از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) نقل كرده كه درباره بعضى فرمود: «فَيَسْتَحِلُّونَ الْخَمْرَ بِالنَّبِيذِ وَالسُّحْتَ بِالْهَدِيَّةِ وَالرِّبَا بِالْبَيْعِ» «خمر را نبيذ ناميدن و حرام را با هديه ناميدن و ربا در با خريد و فروش ناميدن حلال مى‌كنند.» (شرح‌های خطبه: )
و نيز درباره توبه آمده است. «أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمِ الَّذِي نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِيبَهُ بالاَْحْزَانِ حَتَّى يَلْصِقَ الْجِلْدُ بِالْعَظْمِ وَيَنْشَأَ بَيْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِيدٌ» (آن كه گوشت‌هايى كه در اثر حرام بر اندامت روييده، با اندوه بر گناه آب كنى تا چيزى از آن باقى نماند و گوشت تازه به جاى آن برويد.) (شرح‌های حکمت: )


این کلمه دو بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۱۸.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۲۰۴.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۶۳۰.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۶۵، خطبه ۱۵۴.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۲۰، خطبه ۱۵۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۷۹.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۸۲.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۱۵۶.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۹۹.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۰۵.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۸۰، حکمت ۴۰۷.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۵۳، حکمت ۴۱۷.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۵۰، حکمت ۴۱۷.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۱، حکمت ۴۱۷.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۲.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۲.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۳۶۶.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۹۶.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۵۶.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۳۷، خطبه ۱۵۶.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۸۰، حکمت ۴۰۷.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سحت»، ج ۱، ص۵۱۸.    






جعبه ابزار