(وَ لَوْ أَنَّا کَتَبْنَا عَلَیْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنفُسَکُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِن دِیَارِکُم مَّا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِیلٌ مِّنْهُمْ ۖ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا یُوعَظُونَ بِهِ لَکَانَ خَیْرًا لَّهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِیتًا)۶۶اگر (همانند بعضى از امّتهاى پیشین،) به آنان دستور مى دادیم: «خود را
[یکدیگر را
] به قتل برسانید»، و یا: «از خانه ها (و سرزمین) خود، بیرون روید»، تنها عدّه کمى از آنها به آن عمل مى کردند. و اگر اندرزهایى را که به آنان داده مى شد انجام مى دادند، براى آنها بهتر بود; و موجب تقویت (ایمان) آنها مى شد.
(وَ إِذًا لَّآتَیْنَاهُم مِّن لَّدُنَّا أَجْرًا عَظِیمًا)۶۷و در این صورت، پاداش بزرگى از نزد خود به آنها مى دادیم.
(وَ لَهَدَیْنَاهُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِیمًا)۶۸و به یقین آنان را به راه راست، هدایت مى کردیم.
(وَ مَن یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولَٰئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ ۚ وَ حَسُنَ أُولَٰئِکَ رَفِیقًا)۶۹و کسانى که خدا و پیامبر را اطاعت کنند، (در روز رستاخیز،) همنشین کسانى خواهند بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده; از پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان; و آنها همنشین خوبى هستند.
(ذَٰلِکَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ ۚ وَ کَفَیٰ بِاللَّهِ عَلِیمًا)۷۰این موهبتى از ناحیه خداست. و کافى است که او، (از حال بندگان، و نیّات و اعمالشان) آگاه است.
(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَکُمْ فَانفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُوا جَمِیعًا)۷۱اى کسانى که ایمان آورده اید! آمادگى خود را (در برابر دشمن) حفظ کنید; و در گروه هاى متعدّد، یا به صورت یک گروه، (طبق شرایط موجود، به سوى دشمن) حرکت نمایید.
(وَ إِنَّ مِنکُمْ لَمَن لَّیُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْکُم مُّصِیبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیَّ إِذْ لَمْ أَکُن مَّعَهُمْ شَهِیدًا)۷۲در میان شما، کسانى (از منافقان) هستند، که دیگران را به سستى مى کشانند; اگر مصیبتى به شما برسد، مى گویند: «خدا به ما نعمت داد که با آنها
[مجاهدان
] شاهد (آن مصیبت) نبودیم.»
(وَ لَئِنْ أَصَابَکُمْ فَضْلٌ مِّنَ اللَّهِ لَیَقُولَنَّ كَأَن لَّمْ تَکُن بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُ مَوَدَّةٌ یَا لَیْتَنِی کُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِیمًا)۷۳و اگر غنیمتى از جانب خدا به شما برسد، درست مثل این که هرگز میان شما و آنها دوستى و مودّتى نبوده، مى گویند: «اى کاش ما هم با آنها بودیم، و به رستگارى (و پیروزى) بزرگى مى رسیدیم!»
(فَلْیُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یَشْرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالْآخِرَةِ ۚ وَ مَن یُقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیُقْتَلْ أَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا)۷۴کسانى که زندگى دنیا را به آخرت فروخته اند، باید در راه خدا پیکار کنند. و هر کس که در راه خدا پیکار کند، و کشته شود یا پیروز گردد، به زودى پاداش بزرگى به او خواهیم داد.
