• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بطؤ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَطُؤ (به فتح باء و ضم طاء) از واژگان قرآن کریم به معنای تاخیر کردن است.



بَطُؤ به معنای تاخیر کردن است. راغب تاخیر در سیر گفته ولی طبرسی و جوهری و قاموس مطلق تاخیر گفته‌اند.
(وَ اِنَّ مِنْکُمْ لَمَنْ‌ لَیُبَطِّئَنَ‌) «بعضی از شما از خروج بر جهاد تاخیر می‌کند». مفردات آن را در آیه، متعدّی گرفته یعنی: بعضی از شما دیگران را به تاخیر وا می‌دارد ولی دیگران باب افعال را از این مادّه، لازم گرفته‌اند. احتمال دارد که باب افعال در آیه به معنی تکثیر باشد، یعنی پیوسته تاخیر می‌کنند، راغب این احتمال را از دیگران نقل کرده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۹.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۵۳.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۳۱.    
۴. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۳۱.    
۵. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۸.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۱۱۳.    
۷. جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح تاج اللغة، ج۱، ص۳۶.    
۸. نساء/سوره۴، آیه۷۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بطؤ»، ج۱، ص۱۹۹.    






جعبه ابزار