(وَ کَیْفَ تَکْفُرُونَ وَ أَنتُمْ تُتْلَیٰ عَلَیْکُمْ آیَاتُ اللَّهِ وَ فِیکُمْ رَسُولُهُ ۗ وَ مَن یَعْتَصِم بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلَیٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ)۱۰۱و چگونه کفر مىورزید، با این که (در دامان وحى قرار گرفته اید، و) آیات خدا بر شما خوانده مى شود، و پیامبر او در میان شماست؟! (بنابراین، به خداتمسّک جویید.) و هر کس به خداتمسّک جوید، به راهى راست، هدایت شده است.
(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَ لَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ)۱۰۲اى کسانى که ایمان آورده اید! آن گونه که حق تقوا و پرهیزگارى است، از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید; و جز بر آیین اسلام از دنیا نروید.
(وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَ لَا تَفَرَّقُوا ۚ وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ کُنتُمْ عَلَیٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا ۗ کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ)۱۰۳و همگى به ریسمان خدا
[قرآن، و هرگونه وسیله وحدت الهى
] ، چنگ زنید، وپراکنده نشوید; ونعمتِ (بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهاى شما، الفت برقرار ساخت، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبِ حفره اى از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد; این چنین، خداوند آیات خود را براى شما آشکار مى سازد; شاید هدایت شوید.
(وَ لْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ ۚ وَ أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ)۱۰۴و (براى رسیدن به وحدت) باید از میان شما، جمعى دعوت به نیکى، و امر به معروف و نهى از منکر کنند. و رستگاران آنها هستند.
(وَ لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَ اخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ ۚ وَ أُولَٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ)۱۰۵و مانند کسانى نباشید که پس از آنکه نشانه هاى روشن (پروردگار) به آنان رسید، پراکنده شدند و اختلاف کردند; و آنها عذاب عظیمى دارند.
(یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَکَفَرْتُم بَعْدَ إِیمَانِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ)۱۰۶(آن عذاب عظیم) روزى خواهد بود که چهره هایى سفید، و چهره هایى سیاه مى گردد;امّا آنها که صورتهایشان سیاه است، (به آنها گفته مى شود:) آیا بعد از ایمان، (و برادرى در سایه آن،) کافر شدید؟! پس بچشید عذاب را، بسبب آنچه انکار مى کردید!
(وَ أَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ)۱۰۷و امّا آنها که چهره هایشان سفید است، در رحمتِ خداوند، جاودانه خواهند بود.
(تِلْکَ آیَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ ۗ وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْمًا لِّلْعَالَمِینَ)۱۰۸اینها آیات خداست; که آن را بحق بر تو مى خوانیم. و خداوند (هیچ گاه) ستمى بر (احدى از) جهانیان روا نمى دارد.
