صفحه ۵۴۲ قرآن کریم سوره مجادله

صفحه قبل .......... صفحه ۵۴۲ .......... صفحه بعد

سوره مجادله

(قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُکَ فِی زَوْجِهَا وَ تَشْتَکِی إِلَی اللَّهِ وَ اللَّهُ یَسْمَعُ تَحَاوُرَکُمَا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ) ﴿۱﴾
خداوند سخن آن زن را که درباره همسرش با تو گفتگو مى کرد و به خداوند شکایت مى نمود شنید (و تقاضاى او را اجابت کرد); خداوند گفتگوى شما را با هم (و اصرار آن زن را درباره حل مشکلش)مى شنید; به یقین خداوند شنوا و بیناست.

(الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنکُم مِّن نِّسَائِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ ۖ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِی وَلَدْنَهُمْ ۚ وَ إِنَّهُمْ لَیَقُولُونَ مُنکَرًا مِّنَ الْقَوْلِ وَ زُورًا ۚ وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ) ﴿۲﴾
کسانى که از شما نسبت به زنانشان «ظهار» مى کنند (و مى گویند: «تو نسبت به من به منزله مادرم هستى»)، آنان هرگز مادرانشان نیستند; مادرانشان تنهاکسانى اند که آنها را به دنیا آورده اند. آنها سخنى ناپسند و باطل مى گویند; و به یقین خداوند بخشنده و آمرزنده است.

(وَ الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِن نِّسَائِهِمْ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِّن قَبْلِ أَن یَتَمَاسَّا ۚ ذَٰلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ ۚ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ) ﴿۳﴾
و کسانى که نسبت به زنان خود «ظهار» مى کنند، سپس از گفته خود باز مى گردند، باید پیش از آمیزش جنسى با یکدیگر، برده اى را آزاد کنند; این چیزى است که به آن اندرز داده مى شوید; و خداوند به آنچه انجام مى دهید آگاه است.

(فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ مِن قَبْلِ أَن یَتَمَاسَّا ۖ فَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْکِینًا ۚ ذَٰلِکَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ۚ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ ۗ وَ لِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ) ﴿۴﴾
و کسى که توانایى (آزاد کردن برده اى) نداشته باشد، دو ماه پیاپى قبل از آمیزش با یکدیگر، روزه بگیرد; و کسى که این را هم نتواند، شصت مسکین را اطعام کند; این براى آن است که به خدا و پیامبرش ایمان بیاورید; اینها مرزهاى الهى است; و براى کافران، عذاب دردناکى است!

(ِ انَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ کُبِتُوا كَمَا کُبِتَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ وَ قَدْ أَنزَلْنَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ ۚ وَ لِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِینٌ) ﴿۵﴾
کسانى که با خدا و پیامبرش دشمنى مى کنند خوار شدند آن گونه که پیشینیان خوار شدند; ما آیات روشنى نازل کردیم، و براى کافران عذاب خوارکننده اى است،

(یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا ۚ أَحْصَاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ ۚ وَ اللَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ) ﴿۶﴾
در آن روز که خداوند همه آنها را برمى انگیزدو از اعمالى که انجام دادند باخبر مى سازد، اعمالى که خداوند حساب آن را نگه داشته و آنها فراموشش کردند; و خداوند بر هر چیز شاهد و ناظر است.

صفحه قبل .......... صفحه ۵۴۲ .......... صفحه بعد